کانال بزرگ ونیز

به نام خدا

تور کانال بزرگ ونیز (ایتالیا)

کانال بزرگ ونیز (ایتالیا)

کانال بزرگ یکی از کانال‌های ونیز و به نوعی خیابان اصلی این شهر است. کانال بزرگ یکی از اصلی‌ترین مسیرهای ترافیک آبی در کل شهر و یکی از اصلی‌ترین جاذبه‌های دیدنی برای گردشگران تور ایتالیا است. حمل و نقل عمومی در ونیز از طریق اتوبوس‌های آبی (Vaporetti) و تاکسی‌های خصوصی آبی انجام می‌شود. بسیاری از توریست‌ها، کانال بزرگ را از طریق گوندولاها (Gondola) می‌گردند. یک طرف کانال بزرگ به تالاب نزدیک ایستگاه راه آهن Santa Lucia و طرف دیگر به آبگیر St. Mark می‌رسد. بین این دو نقطه از شهر، کانال بزرگ، مانند یک S وارونه از میان مناطق داخلی عبور می‌کند. کانال بزرگ 3.8 کیلومتر طول و 30 تا 90 متر عرض دارد. عمق متوسط کانال بزرگ 5 متر است.

 

در کناره‌های کانال بزرگ، بیش از 170 ساختمان وجود دارد که بیشتر آنها بین قرن 13 تا 18 ساخته شده‌اند و نشان‌دهنده ثروت و هنر خلق شده توسط جمهوری ونیز هستند. در زمان تور ایتالیا و در ونیز باید سوار یک گوندولا شوید و در مسیر کانال بزرگ قایق سواری کنید تا بتوانید زمانی را تصور کنید که تنها وسایل نقلیه موجود در این شهر همین قایق‌ها بوده‌اند. زمانی 10 هزار گوندولا در شهر وجود داشت؛ هم اکنون تنها 400 تا از آنها شناور هستند.

بهترین روش برای دیدن کانال بزرگ، از روی آب است. اتوبوس‌های آبی را سوار شوید، روی صندلی‌های جلو بنشینید، عکس بگیرید و یکی از بهترین تجربه‌های خود در مدت سفر به این شهر را داشته باشید. گوندولاها حس و حال بهتری را به شما منتقل می‌کنند، ولی گران‌تر هستند. وقتی خواستید از کانال بزرگ عبور کنید، نقشه‌ای تهیه کنید که نام ساختمان‌های مجلل و معروف ونیز (Palazzo) موجود در کنار کانال، روی آن نوشته شده باشد.

به این خاطر که بیشتر ترافیک شهر از میان کانال بزرگ عبور می‌کند (به جای این که از یک سمت به سمت دیگر برود)، تا قرن نوزدهم تنها یک پل بر روی کانال بزرگ وجود داشت (پل Rialto). پل Rialto ابتدا از چوب ساخته شده بود. پلی که امروزه می‌توانید بر روی آن راه بروید، در سال 1591 و از سنگ ساخته شده است. در حال حاضر 3 پل دیگر نیز روی کانال بزرگ وجود دارد. این پل‌ها، پل‌های Ponte degli Scalzi و Ponte dell'Accademia و پل بحث برانگیز Ponte della Costituzione هستند. پل Ponte della Costituzione توسط Santiago Calatrava طراحی شد و در سال 2008 به روی عموم باز شد. توریست‌ها و مردم محلی از این پل با نام پل Calatrava یاد می‌کنند. نبود امکان دسترسی به پل با ویلچر، عدم ضرورت ساخت پل و طراحی مینیمالیستی و مدرنش که در تضاد کامل با معماری تزئینی و قرون وسطایی ونیز است، باعث شد این پل انتقادهای شدیدی را پذیرا باشد. پل Ponte della Costituzione ایستگاه راه آهن را به میدان Piazzale Roma متصل می‌کند. یکی از مفرح‌ترین کارهایی که می‌توانید در مدت تور ایتالیا و در ونیز انجام دهید، ایستادن روی یکی از این چهار پل کانال بزرگ و تماشای قایق‌هایی است که از میوه‌ها و سبزیجات، وسایل ساخت و ساز ساختمان و دیگر چیز‌ها پر شده‌اند. ونیز شهری بدون ماشین است و تمام چیزها در شهر باید از طریق آب جابه‌جا شوند.

باور بر این است که کانال بزرگ در مسیر رودخانه‌ای باستانی که این قسمت از ونیز را طی می‌کرده و به تالاب می‌رسیده است ساخته شده است. تا قرن دهم کانال بزرگ مرکزی برای تجارت و بندری امن و قابل دسترس برای کشتی‌ها شده بود؛ به همین خاطر برخی از اولین خانه‌های ساخته شده در مسیر کانال بزرگ، متعلق به تاجرانی است که در دریا تجارت می‌کردند. تا قرن دوازدهم و سیزدهم ساختمان‌های ساخته شده در مسیر کانال بزرگ، پر زرق و برق‌تر شدند و عموما شامل دکورهای بیزانسی بودند. معماری‌های با سبک گوتیک-ونیزی با ساخت ساختمان‌هایی در کنار کانال بزرگ در قرن پانزدهم ظاهر شدند. بهترین مثال از این دست ساختمان‌ها، ساختمان باشکوه و مجلل Ca dOro است. ساخت ساختمان‌هایی در کنار کانال بزرگ به سبک‌های کلاسیک و رنسانس، در قرن شانزدهم شروع شد. بیشتر این ساختمان‌ها به جای نماهای بیرونی رنگی، نماهایی سفید داشتند. نمونه‌هایی از این نوع معماری را می‌توانید در هنگام بازدید از کانال بزرگ، در ساختمان‌های Palazzo Dario و Palazzo Grimani ببینید. با فرا رسیدن قرن هجدهم، ساخت و ساز در طول کانال بزرگ تقریبا متوقف شد. در دو قرن اخیر، بازسازی‌های گسترده‌ای برای ساختمان‌های تاریخی که رو به کانال بودند انجام شد و برخی از مهمترین این ساختمان‌ها نیز به موزه‌هایی تبدیل شدند که می‌توانید در مدت تور ایتالیا از آن‌ها بازدید کنید.

 

 

رفتن به کانال بزرگ ونیز

برای رفتن به کانال بزرگ، می‌توانید با پای پیاده و به راحتی از ایستگاه قطار ونیز یا میدان سن مارکو به کانال برسید. هزینه بازدید از کانال بزرگ به خودتان و این که چه وسیله‌ای را برای طی کردن این مسیر انتخاب کنید بستگی دارد. اتوبوس‌های آبی (vaporetti) هشت و نیم یورو برای هر بلیت قیمت دارند و مسیر ایستگاه راه آهن تا میدان سن مارکو را طی می‌کنند. اتوبوس‌های خط 2، کانال بزرگ را در حدود 20 تا 30 دقیقه و خط یک اتوبوس‌ها این مسیر را در حدود 45 دقیقه طی می‌کنند. تاکسی‌های آبی ونیز برای مسیر فرودگاه تا یک هتل در شهر حدود 110 یورو و بسته به مسافت طی شده در داخل شهر بین 40 تا 70 یورو هزینه دارند. اگر برای بازدید از کانال بزرگ، خواستید از گوندولاها استفاده کنید، توجه داشته باشید که یک سواری 40 دقیقه‌ای با این قایق‌ها حدود 80 یورو هزینه برایتان خواهد داشت. برای هر 20 دقیقه بیشتر 40 یورو باید بپردازید. قیمتها برای 7 شب به بعد گران‌تر می‌شود و به 100 یورو می‌رسد. هوشمندانه است که قبل از سوار شدن بر گوندولاها در مورد قیمت و مدت سواری با گوندولاران به توافق برسید.

 

به امید اینکه از این مطالب لذت برده باشید

کلیسان سنت مارک

به نام خدا

کلیسای با شکوه سنت مارک در ونیز

کلیسای سنت مارک از بین کلیساهای مختلف ونیز از همه معروف تر و یکی از بهترین نمونه های معماری بیزانس در جهان است. این کلیسای درخشان در کنار کانال گراند، مشرف به میدان سنت مارک و متصل به کلیسای دوک است. سنت مارک تا قبل از سال ۱۸۰۷ کلیسای کوچکی از قصر دوک بوده و پس از اینکه به مقر اسقف اعظم ونیز تبدیل شد به کلیسای جامع این شهر بدل گشت.

پیشینه کلیسای جامع سنت مارک

در سال ۸۲۸، تجار ونیسی، آثار به جا مانده از یهودا که از پیروان عیسی مسیح بود را از اسکندریه مصر به سرقت بردند. گفته می شود که آن ها آثار را در بشکه ای ریخته و در زیر بار وسایل خود پنهان کردند تا بتوانند از جلوی نگهبانان مسلمان رد شوند، شرح این ماجرا در بالای سر در ورودی کلیسا نوشته شده است. این آثار در ابتدا در کلیسای کوچکی در دوک نگهداری می شد اما کلیسای دیگری در فاصله سال های ۸۲۹ تا ۸۳۲ ساخته شد تا از این آثار ارزشمند در آن به خوبی محافظت شود. این کلیسا در شورشی که اتفاق افتاد سوزانده شد اما مجددا در سال ۱۰۷۰ مورد بازسازی قرار گرفت و کلیسای کنونی در حدود سال ۱۰۷۱ کامل شد. با اینکه ساختار کلی این ساختمان در طول قرن ها تغییرات کمی داشته اما تزئینات مورد استفاده در آن در فواصل مختلف زمانی تغییرات زیادی کرده است. در قرن های بعد، به خصوص در قرن ۱۴ افراد زیادی برای تزئینات این کلیسا همکاری کردند به طوری که کشتی های ونیزی ستون ها و گچ بری های پیش ساخته را از ساختمان های باستانی مشرق زمین برای تزئین کلیسا می آوردند. نمای آجری این کلیسا کم کم با سنگ های مرمر و حکاکی هایی پوشانده شد. نمای جدید ساخته شد و بر روی گنبد قبلی، گنبد جدید چوبی گذاشته شد تا با معماری گوتیک قصر دوک که در کنار آن قرار داشت یکی باشد. این کلیسا برای سال ها کلیسای قصر دوک بود اما در سال ۱۸۰۷ تبدیل به کلیسای جامع ونیز شد.

در کلیسای جامع سنت مارک چه چیزی را می بینید؟

این کلیسا فلور پلانی به شکل صلیب یونانی دارد. یک گنبد در بالای صلیب و در بالای هر چهار قسمت هم گنبدهای دیگری وجود دارند. هر قسمت، از یک سالن مرکزی و دو سالن جانبی تشکیل و داخل کلیسا با هنرهای بیزانس، گوتیک و رومی تزئین شده است. در نمای غربی، دو تا از پنج منحنی های منظم وجود دارند که با ستوان ها محافظت می شوند. کنگره های ظریف و دیگر تزئیناتی که در بالای نما به کار رفته اند همگی آثار گوتیکی هستند که در قرن ۱۴ و ۱۵ به نما اضافه شدند.

 

به دلیل آثار هنری متنوعی ای که از دوران باستان تا قرون وسطی در طراحی نمای خارجی کلیسا به کار رفته جزئیات بسیار جذابی دارد که برای مدت ها چشم ها را خیره می کند به طوری که طلاکاری ها و طراحی هایی که در بنا استفاده شده آن را بسیار باشکوه و تماشایی کرده است. نمونه برجسته تزئینات نما، موزائیک قدیمی آن است که در شمالی ترین درب نمای غربی قرار دارد. در بخش جنوبی که نزدیک ترین قسمت به قصر دوک است ستون هایی هستند که بر روی آن ها حکاکی هایی به شیوه بیزانس انجام شده اند. اگر علاقمند به کارهای هنری هستید حتما این ستون ها را از نزدیک ببینید احتمال داده می شود که آن ها برای قرن ۵ یا ۶ سوریه باشند.

 

 

اتش فشان اتنا

به نام خدا

کوه آتشفشانی اتنا در جنوب شرق جزیره سیسیل ایتالیا که بلندترین آتشفشان فعال در اروپا به شمار می رود، مجددا فعال شد. گدازه‌ها و خاکسترهای بیرون آمده از دهانه‌های جنوب شرقی و شمال شرقی این آتشفشان بر روی زمینی به وسعت صدها مترمربع گسترش یافتند.

 

 

 

 

یوجینویو پریویترا، رئیس انستینوی ملی تحقیقات جغرافیایی و آتش‌فشانی ایتالیا به خبرنگاران اعلام کرد: مرحله جدیدی در فوران آتشفشان اتنا آغاز شد. ممکن است این مرحله ظرف مدت زمان کوتاهی پایان یابد با ماه‌ها طول بکشد.

 

وی همچنین با اشاره به عدم وجود هیچ گونه وضعیت خطرناک برای اهالی منطقه بر لزوم تحت کنترل قرار دادن جریان گردشگری تاکید کرد.

 

 

براساس این گزارش تردد هوایی در فرودگاه کاتانیا-فونتاناروسا به دلیل وضعیت فعلی کوه آتشفشانی اتنا مختل نشده

برج پیزا

به نام خدا

چرا برج پیزا کج است؟

آشنایی با برج کج پیزا در ایتالیا

 

یکی از نمادهای معروف ایتالیا برج کج پیزا است. برجی کج شده که کمتر گردشگری در سفر به ایتالیا با این سازه جالب و کج شده عکسی نینداخته است. این برج در شهر پیزا یکی از شهرهای مهم ایتالیا قرار گرفته است، شهری که دارای بناهای قدیمی از جمله کلیساهای و کاخ های دیدنی است، اما این برج پیزا است که با کج بودنش دست زیادی در معروف شدن این شهر داشته است و بسیاری از گردشگران پیر و جوان را به تماشای خود می کشاند. با الی گشت همراه باشید تا بیشتر از برج کج پیزا و علت کج بودن آن بدانیم.

برج پیزا در ایتالیا

با اینکه برج های کج دیگری در دنیا وجود دارد اما برج کج پیزا یکی از جالب ترین آنهاست که هر سال کج تر از سال قبل می شود. تاریخ ساخت این برج به قرن دوازده برمی گردد، زمانی که مردم پیزا تصمیم گرفتند با ساخت برجی برای کلیسای منطقه، برج سنت مارک رو تحت تاثیر قرار دهند. کار ساخت برج با ینا نهادن اولین سنگ توسط معماری معروف در آن زمان به نام بونامو شروع شد. زمانی که بنای برج به چیزی حدود ۱۲ متر رسید کج بودن آن مشخص شد. در طی سال ها برج پیزا زیر نظر معماران مختلف در دوران مختلف تحت ساخت و بازسازی قرار گرفت و به دلایل مختلفی از جمله جنگ متوقف شد تا اینکه در نهایت احداث برج با ساخت آخرین طبقه آن و قرار دادن ناقوس در آن توسط معماری به اسم پیزانو در سال ۱۳۷۲ پایان یافت.

برج پیزا

 

در سال های دور مردم بر این باور بودند که کج بودن برج کج پیزا جزئی از طرح اولیه و به عمد معمار بوده است اما کارشناسان با بررسی ها نشان دادند طرح اولیه این برج به صورت عمودی بوده است و طی ساخت کج شده است. نکته ای که این برج را محبوب می کند زیبایی و پایداری آن با وجود کجی در طول سال ها بوده است. برج پیزا با تخریب ها و مشکلات زیادی از جمله زلزله های شدید و خفیف، جنگ، اشتباهات محاسباتی در ساخت و …روبرو بوده است اما حالا متخصصان با طراحی زیر ساخت ها و مهندسی های پیشرفته سعی بر کاهش میزان کج شدن برج دارند.

علت برج کج پیزا

بررسی برج پیزا از لحاظ معماری

 

اگر بخواهیم این بنا را از لحاظ معماری بررسی کنیم باید بگوئیم، مصالح به کار رفته در برج کج پیزا سنگ های مرمر سفید رنگ هستند که زیبایی این برج را دو چندان ساخته اند، مخصوصا در شب ها که با سیستم نورپردازی به کار رفته معماری خود را به خوبی نمایش می گذارد. این برج کج و تماشایی با ارتفاع حدودا ۵۵ متری در هشت طبقه با قطر بیرونی حدودا ۱۶ متر و قطر داخلی حدود۷ متری ساخته شده است. دیوارها با ضخامت حدودا چهار متر و وزن ۱۴۵۰۰ تنی برج را احاطه کرده اند، ناقوسی به وزن ۳٫۵ تن نیز از بالای برج آویزان شده است. جالب است بدانید در طول سال ها برج کج پیزا برای چند بار در جهت های مختلفی کج شده است، در بین سال های ۱۱۷۴ تا ۱۲۵۰ در جهت شمال، از ۱۲۷۲ تا ۱۹۹۷ در جهت جنوب و از ۱۹۹۷ تا به الان چیزی حدود ۵ متر نسبت به سطح افق حالت کج پیدا کرده است. علت این موضوع هم سستی و نشست زمین زیر پی این برج است.

برج کج پیزا و دلیل کج بودن آن

برج کج پیزا در تمام این سال ها شاهد جنگ ها و حوادث زیادی بوده است. در جنگ جهانی دوم به دست آمریکایی ها برج های ایتالیا تخریب شد اما برج کج پیزا دور از این خطر ماند. از طرفی به دستور موسولینی برای عمود کردن این برج در پای آن بتون ریزی شد که نتیجه ای معکوس داد و برج در سطح زمین بیشتر فرو رفت. سال ها بعد با افزایش خطر ریزش برج بازدید از آن ممنوع شد و برای حدودا یک دهه برج تحت بازسازی قرار گرفت. با بیشتر کج شدن برج پیزا مهندسان و کارشناسان زیادی گرد هم آمدند تا به دنبال راه حل های برای رفع نابودی این برج شوند. تا به الان روش های بسیاری مورد آزمایش قرار گرفتند و به نظر می رسد تا چیزی حدود سه قرن دیگر ایتالیا میزبان برج کج پیزای خود باشد.

 

 

دره معابد

به نام خدا

ایتالیا کشوری با تاریخی کهن و پر فراز نشیب است . این کشور با مساحتی کم بیش از نیمی از اثار فرهنگی جهان را در خود جای داده است و با اب و هوای مطبوع و سواحل زیبایش به قطب گردشگری در قاره سبز بدل شده است.

 

ایتالیا سواحلی دیدنی با شن های سفید و ابهای فیروزه ای دارد که قدم زدن و تماشای غروب افتاب ان تجربه ای خاص برای گردشگران میباشد .این کشور سراسر پوشیده شده از قلعه ها و موزه ها و کلیساهای به جا مانده از قرون قبل که بازدید انها از پرطرفدارترین فعالیت های گردشگران میباشد.

 

دره معابد در ایتالیا یکی از مناطق دیدنی و بسیار مورد توجه گردشگران میباشد.

دره معابد در ایتالیا که با نام والی دی تمپل شهرت دارد در حقیقت یک مکان باستانی و با ارزش به جا مانده از گذشته میباشد که در شهر زیبا و مشهور سیسیلی قرار دارد.

 

این معابد که همگی به سبک دوریک بنا شده اند نشان دهنده ی هنر و معماری در دو هزارو چهارصد سال قبل میباشند و از زیباترین اثار به جا مانده از هزاران سال قبل است.

 

دره معابد در ایتالیا تاریخ بنا شدنشان به ۲۴۰۰سال قبل بر میگردد و یکی از معروف ترین این معبد ها معبد کونکوردیا میباشد که در قذن هجده به طور کامل بازسازی و مرمت شده است و اکنون بهترین بنا در دره معابد ایتالیا میباشد که به چشم میخورد.

 

این بنای تاریخی شما را به گذشته میبرد و از این همه هنر در سالها پیش در ایتالیا به حیرت وا می دارد.در سفر به ایتالیا از دره معابد دیدن کنید و از زیبایی ها و تاریخ ان لذت ببرید

کوه دولومیتس

به نام خدا

الپ بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین رشته‌کوه  اروپا است: لبه منحنی درونی آن تقریبا ۷۵۰ کیلومتر و طول کل آن حدود ۱۲۰۰ کیلومتر است. حداکثر عرض آلپ ۲۶۰ کیلومتر و بلندترین نقطه آن مونت بلان (۴,۸۱۰ متر بالاتر از سطح دریا) است.

 

استان‌های بلونو (Belluno)، تیرول جنوبی، پوردنونه، ترنتو و اودینه بخش منحصربه‌فردی از آلپ جنوبی به نام دولومیت را به اشتراک دارند: به خاطر نوع سنگی که در ساختار این کوه‌ها موجود است دولومیت نامیده می‌شود. اما این چیزی نیست که دولومیت را در سراسر جهان مشهور ساخته است؛ کوه‌های زیادی روی زمین وجود دارد که ساختاری مشابه دارند.

اول از همه، کوهستان‌های دولومیت در زیبایی استثنایی هستند. دامنه‌های آن‌ها تقریبا عمودی است و به نظر قله‌ها آسمان را به دوش می‌کشند. به خاطر شرایط مناسب، این کوه‌ها را مکانی عالی برای اسکی می‌دانند. با مساحتی حدود ۱۵,۹ هزار کیلومتر مربع که حدود ۱۵۰ کیلومتر کشیده شده و وجود ۱۸ قله که بیش از ۳۰۰۰ متر ارتفاع دارند، این ارتفاعات دارای چندین تفرجگاه اسکی است که مسیری به طول ۱۲۶۰ کیلومتر را پوشش می‌دهند.

 

 بلندترین قله‌ی دولومیت، کوه مارمولادا (۳,۳۴۲ متر)، در مرز بین دو منطقه ترنتینو و ونتو قرار گرفته است. برخی از تفرجگاه‌های شناخته شده در سراسر جهان در اینجا قرار دارند (مانند: Cervinia، Val di Fassa، Kronplatz، Arabba). تفرجگاه معروف کورتینا دامپتزو (Cortina d'Ampezzo) که میزبان بازی‌های المپیک زمستانی در سال ۱۹۵۶ بود؛ شهر کوچکی از بورمیو که بیش از هزار سال پیش توسط رومیان تاسیس شده است و برای چشمه‌های شفاش معروف است (بسیاری از افراد معروف برای درمان به آنجا آمده‌اند و یکی از این افراد لئوناردو داوینچی بوده است) در اینجا قرار دارند.

 

 

کوه‌های عجیب و غریب اما زیبای دالومیت با اشکال تیز، ستون‌های عمودی، یخچال‌های طبیعی، مراتع آلپ و دریاچه‌های زلال کوهستانی در هر فصلی زیبا و چشم‌نواز هستند. لو کوربوزیه، معمار برجسته فرانسوی، دولومیت آلپ را «بزرگ‌ترین معماری طبیعی در جهان» نامیده است.

 

کارشناسان یونسکو کاملا با وی هم عقیده‌اند و در سال ۲۰۰۹ بر اساس معیارهای VII و VIII، این منطقه به عنوان میراث جهانی اعلام شد. اولین معیار بدان معنی است که این منطقه دارای پدیده‌های طبیعی عالی با مناطق طبیعی زیبا و منحصربه‌فرد هستند و دوم به معنی احترام به آثار تاریخی و نمونه‌های برجسته‌ای است که تاریخ زمین را نشان می‌دهند

 

•  

اب نمای رم

به نام خدا

فواره تروی یکی از معروف ترین و محبوب ترین مکان های توریستی شهر رم است. فواره تروی نه تنها یک آبنما، بلکه یکی از شاهکارهای هنری عصر باروک است. به درستی می توان این فواره را جواهری از سنگ و آب نامید.

نمای زیبایی از فواره تروی در شب

نمای زیبایی از فواره تروی در شب

تاریخچه فواره تروی

 

 

 

 

فواره تِرِوی (به ایتالیایی: فونتانا دی تِرِوی Fontana di Trevi) دارای تاریخی طولانی است و پیدایش آن به دوران روم باستان بر می گردد. یعنی زمانی که به عنوان مظهر یکی از آبراهه های روم به نام آکوا ویرجو (Aqua Virgo) مورد استفاده بود. نام آکوا ویرجو به معنی “آب باکره” و برگرفته از یک افسانه قدیمی رومی است.

 

طبق یک افسانه رومی، یک دوشیزه جوان محل سرچشمه این آب را به گروهی از سربازان امپراتوری روم نشان داد. سپس امپراتور آگوستوس دستور داد تا آب راهی به طول ۲۲ کیلومتر ساخته شود و این آب به شهر رم و به حمام های آن منتقل شود.

 

 

 

 

 

 

در قسمت بالای فواره دو نقش برجسته (در دو طرف) وجود دارد که صحنه هایی از این افسانه را نشان می دهند.

مجسمه های فواره تروی مربوط به افسانه قدیمی رومی

مجسمه های فواره تروی مربوط به افسانه قدیمی رومی

بعد از سقوط امپراتوری روم

 

بعد از سقوط امپراتوری روم، قنات بزرگ آکوا ویرجو نیز از کار افتاد و تبدیل به یک خرابه شد. این وضعیت به مدت ۱۰۰۰ سال ادامه داشت تا زمانی که پاپ نیکولاس پنجم دستور بازسازی آن را در سال ۱۴۵۳ صادر کرد. از آن زمان، این آبراهه به نام آکوا ویرجین (Aqua Virgine) نام گذاری شده است.

 

 

 

 

در زمان بازسازی آکوا ویرجین در قرن پانزدهم سنت بر این بود که در مظهر آبراهه ها فواره می ساختند. پاپ نیکولاس پنجم هم از این سنت تبعیت کرد و یک حوضچه کوچک در مظهر آکوا ویرجین، در محل فعلی فواره تروی، درست کرد.

فواره تروی زیباترین آبنمای جهان

فواره تروی زیباترین آبنمای جهان

فواره برنینی

 

در زمان حکمرانی پاپ اوربان هشتم، فواره خیلی ساده و معمولی بود. لذا پاپ به مجسمه تراش برجسته آن زمان، جان لورنزو برنینی، دستور داد تا پروژه فواره تروی را طراحی و اجرا کند. برنینی هم شروع به طراحی اولیه فواره کرد، ولی به علت مرگ پاپ پروژه اش متوقف شد.

 

صد سال بعد، دوباره پروژه ساختن مجسمه برای این فواره به جریان افتاد. این بار معمار برجسته آن زمان، نیکولاس سالوی، با استفاده از طراحی هایی که برنینی انجام داده بود پروژه را شروع کرد. ساخت فواره تروی ۳۰ سال طول کشید و نهایتا در سال ۱۷۶۲ به اتمام رسید.

نمایی زیبا از فواره تروی در شب

شهر داسال

به نام خدا

ایتالیا کشور اثار باستانیست.این کشور با مساحت کم بیشتر از نیمی از اثار فرهنگی جهان را در خود جای داده است و از انجا که ایتالیا تاریخی پر فرازو نشیب داشته سراسر پر شده از قلعه ها و کلیساهای باشکوه و قصرهای به جا مانده از دوران های مختلف ،ایتالیا قصرهای دیدنی و زیبایی را در خود درد که سالانه توسط تعداد زیادی توریست بازدید میشوند.

 

قصر داسال یکی از معروفترین این قصرها میباشد.

قصر داسال اربینو Plazzo Ducale یک قصر متعلق به دوران رنسانس میباشد که در شهر اربینوی ایتالیا قرار دارد.این قصر زیبا و باشکوه در قرن پانزده بناشده است و گنجایش زیادی دارد و بسیار وسیع و زیباست.

 

قصر با هنر نمایی هنرمندان بزرگ دوران رنسانس پر شده است و از تماشای ان سیر نمیشوید در جای جای قصر کارهای ظریف و تزیینات بی نظیر به چشم میخورد.در این قصر تعداد زیادی میتوانند ساکن شوند در حدود ششصد نفر .

این قصر برای بازدید عموم ازاد است و روزانه توریست های زیادی برای بازدید از این قصر به شهر اربینو میایند و از دیدن اتاق های زیبای این قصر که بسیاری از انها با دقت بازسازی شده اند لذت میبرند.

 

اتاق ها به رسم و سیاق قرن پانزده هستند و شما را به سفر در زمان میبرند.در قصر داسال گالری بی نظیری نیز وجود دارد به نام گالری ملی مارکه که در خود مجموعه ی بی نظیر و ارزشمندی از هنرمندان دوره رنسانس دارد اثاری بسیار نفیس و گران بها که به خوبی هنر و شکوه را در دوران رنسانس به تصویر میکشد .

.در سفر به ایتالیا قصر داسال را از یاد نبرید .با بازدید از این قصر کهن تجربه ای بی نظیر به دست خواهید اورد.

اژانس یزدان گشت سفیران با سال ها تجربه و کادری متخصص در زمینه های اخذ ویزا وقت سفارت وپیکاپ راهنما و یاری رسان شما عزیزان میباشد.منتظر تماس شما هستیم.

یزدان گشت سفیران,مرکز تخصصی وقت سفارت ایتالیا,تور ایتالیا,وقت سفارت شینگن می باشد