رودخانه کانو کریستاله

به نام خدا

کانو کریستال نام رودخانه‌ای در کلمبیا است که آن را با نام رودخانه پنج رنگ می‌شناسند. این رودخانه در پارک ملی Serranía de la Macarena در ایالت متا قرار دارد.

 

 

برای اینکه رودخانه رنگین کمان کانو کریستال، زیباترین رودخانه جهان را در زیباترین حالت ممکن ببینید، بین ماه‌های ژوئن تا نوامبر باید به این منطقه سفر کنید.

این رودخانه را با نام رنگین‌کمان مایع هم می‌شناسند چون ترکیبی از رنگ های متفاوت و جذاب را می‌توانید در آن نظاره کنید. کانو کریستال یکی از شگفتی‌های طبیعت است.

بستر رودخانه رنگ‌های زرد، قرمز، سبز و آبی روشن و بعضی قسمت‌ها رنگ مشکی دارد. چند ماه از سال که شرایط مساعد باشد، این رنگ‌ها در بستر رودخانه مشاهده می‌شود. رنگ‌ها از اواسط ماه مه قابل مشاهده هستند؛ ولی در ماه‌های ژوئن و نوامبر در روشن‌ترین و زیباترین حالت خود قرار دارند.

این رنگ‌ها در دوره باروری گیاهان دریایی موجود در بستر این رودخانه شکل می‌گیرند.

در فصل مرطوب سال، این رودخانه با سرعت جریان دارد؛ در نتیجه آفتاب نمی‌تواند آسیبی به رنگ‌های بستر رودخانه بزند. در ماه‌های خشک سال، آب کافی برای حفاظت از گیاهان وجود ندارد. در نتیجه اگر می‌خواهید این شگفتی جذاب و منحصربه‌فرد را ببینید، باید در ماه‌های بارانی و مرطوب سال به این پارک ملی سر بزنید.

این پدیده را جای دیگر دنیا نمی‌بینید. این منطقه از نظر تنوع زیستی نیز بسیار منحصربه‌فرد است و تعداد زیادی از گونه‌های جانوری و گیاهی در معرض خطر انقراض در آن پیدا می‌شود.

حفاظت از رودخانه

سالانه صدها هزار توریست به این منطقه سفر می‌کنند تا این رودخانه شگفت‌انگیز را ببینند. همین مسئله باعث شده که دانشمندان در مورد حفظ این رودخانه از آسیب‌های مختلف، ابزار نگرانی کنند. چون بازدید بیش از حد توریست‌ها ممکن است باعث آسیب رسیدن به اکوسیستم منطقه شود.

مسئول گردشگری کشور کلمبیا اعلام کرده است که اقدامات متعددی برای حفظ این رودخانه صورت گرفته است.

تورهایی که برای بازدید از این رودخانه برگزار می‌شود توسط اهالی محلی برگزار می‌شود.

مناطق مخصوصی برای شنا در رودخانه در نظر گرفته شده است. ولی گردشگران برای شنا نمی‌توانند از لوسیون‌های بدن یا اسپری‌های دافع حشرات استفاده کنند. چون گیاهان بستر رودخانه به این مواد شیمیایی حساس هستند. همچنین، برای بازدید از این رودخانه محدودیت‌هایی در نظر گرفته شده است و روزانه فقط ۲۰۰ نفر می‌توانند از آن بازدید کنند و باید در گروه‌هایی کمتر از ۷ نفر، به رودخانه سر بزنند.

 

نه تنها این رودخانه دیدنی و شگفت‌آور باعث جلب توجه گردشگران به منطقه شده است، بلکه تعداد زیادی از گردشگران به خاطر حیات وحش متنوع و بی‌نظیر این منطقه، به این پارک سر می‌زنند. این پارک میزبان بیش از ۴۰۰ گونه مختلف پرنده است.

 

برای مدت چند دهه، گردشگران حتی کلمبیایی‌ها به این رودخانه دسترسی نداشتند چون این منطقه تحت کنترل فارک یا نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا بود. به دنبال توافق صلح در سال ۲۰۱۶، درهای این منطقه به روی گردشگری بین‌المللی گشوده شد. شهر La Macarena و نواحی اطراف آن توسط ارتش کنترل می‌شود و برای گردشگران، امن است.

رونق گردشگری

کلمبیا در سال‌های اخیر با رونق گردشگری مواجه شده است. تعداد توریست های این کشور بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸، تا ۳۸ درصد افزایش پیدا کرده است.

در سال ۲۰۱۷، بیش از ۱۵ هزار گردشگر از رودخانه کانو کریستال بازدید کرده‌اند. پیش‌بینی می‌شود که این تعداد در سال‌های بعد افزایش پیدا کند. در نتیجه مراقبت از اکوسیستم این منطقه و توجه به اصول اکوتوریسم، روز‌به روز بیشتر اهمیت پیدا می‌کند.

البته به نظر می‌رسد این رشد روزافزون هنوز برای طبیعت منطقه نگران‌کننده نیست. حفاظت از این منطقه به خاطر دوری از شهرها، کمی سخت است. با وجود امضای پیمان صلح، هنوز هم گاهی مشکلات امنیتی در منطقه وجود دارد.

ادامه نوشته

خلیج هالونگ در ویتنام

به نام خدا

خلیج هالونگ در ویتنام | Halong Bay

چندین دهه است که خلیج هالونگ درویتنام جز پر طرفدارترین جاذبه های این کشور بوده است، جاذبه ای نفس گیر که در فهرست میراث های جهانی یونسکو هم به ثبت رسیده است و توانسته لقب هفت عجایب طبیعی دنیا را بگیرد. به همین خاطر است که بازدید از این خلیج هزار رنگ با صدها جزیره ی صخره ایش از آن جاهایی است که هر گردشگری باید یکبار امتحان کند

مطمئنا یکی از توریستی ترین جاهای جنوب شرقی آسیا خلیج هالونگ در ویتنام است وبه همین خاطر در این جا توصیه هایی از طرف کسی که تا حالا حداقل ۱۷ بار به این منطقه ی توریستی سفر کرده است را می توانید بخوانید. هالونگ در واقع خلیجی در شمال کشور ویتنام و در فاصله ی ۱۷۰ کیلومتری ازهانوی است. این خلیج به خاطر چشم انداز حیرت آوری که از اقیانوس دارد معروف است و به همین خاطر است که وقتی صحبت از دیدنی های طبیعی زیبای جهان باشد، نام آن هم همیشه در وسط است. این خلیج مساحتی برابر ۱۵۰۰ کیلومتر مربع و خط ساحلی به طول ۱۲۰ کیلومتر دارد

پیشنهاد می کنیم حتما حداقل یک شب را در این خلیج بگذرانید چرا که اگر بخواهید در سفر یک روزه از این منطقه دیدن کنید، مجبورید فقط از توریستی مناطق آن، آن هم در کنار صدها توریست دیگر دیدن کنید و جاهای بکر آن از دستتان می رود. اما اگر حداقل دو روز یا بیشتر را برای دیدن هالونگ زمان بگذارید، شانس این را دارید تا جاهای شگفت انگیز بیشتری را در آن ببینید به علاوه ی اینکه لازم نیست تا این فرصت را با صدها نفر دیگر هم تقسیم کنید!

 

خلیج هالونگ در ویتنام از تعداد زیادی جزیره که سنگ های آهکی بارزترین ویژگی ای آن ها هستند و از بستر دریا سر به بیرون آورده اند شناخته می شود، این سنگ آهک ها اندازه ها و شکل های مختلفی دارند و دقیقا همین باعث جذاب شدن آن ها و بکر شدن منطقه شده است. این خلیج به طور کلی ۱۵۳۳ کیلومتر مربع وسعت دارد که شامل ۱۹۶۰ جزیره است. بیشتر این سنگ آهک ها از ۵۰۰ میلیون سال پیش شکل گرفته اند و در آن ها غارهای زیادی وجود دارد که یکی از معروف ترین آن ها غار Thien Cung Grotto است که در جزیره ی Thien Cung Grotto واقع در جنوب غربی خلیج هالونگ است. این غار در ارتفاع ۲۵ متری از سطح دریا قرار دارد و یکی از بایدهای دیدنی موقع رفتن به هالونگ است و یکی از منحصر بفردترین غارها از نوع خود در جهان است. تعدادی از غارهایی که در این خلیج وجود دارند به روی توریست ها باز هستند با این حال تعدادی از آن ها هم ممنوع الورود هستند.

از بین تعداد بسیار بالای جزیره های هالونگ بی کمتر از نصف آن ها تا حالا نامگذاری شده اند که نامگذاری این جزیره ها بیشتر بر اساس شکل ظاهری ای است که این جزیره ها دارند مثلا جزیره Voi Island به معنای فیل است که دقیقا به خاطر شباهتی است که به فیل دارد.

جالب است بدانید که دریایی که در این خلیج قرار دارد علیرغم اینکه بسیار عمیق به نظر می رسد ولی تنها ۱۰ متر عمق دارد با این حال موجودات آبزی و گیاهانی که در آن زندگی می کنند بیشترین تنوع را دارند و بیشتر از ۱۰۰۰ گونه موجود آبزی در آب های آن زیست می کنند. جدای از موجودات آبزی ای که داخل آب های آن زندگی می کنند، حیواناتی مانند میمون ها، گوزن ها، سنجاب ها، انواع پرندگان، مارمولک ها و حتی چندین نوع بزکوهی در آن زیست می کنند

هالونگ بی به چه معناست و دلیل این نامگذاری چیست؟

خلیج هالونگ به معنای محل فرود اژدها در دریا است، در واقع مردم آن جا بر این باورند اژدها هایی در این مکان بوده اند که از دهانشان جواهرات به جای آتش در خلیج ریخته می شده است و این جزیره این طور به وجود آمده است. در هر صورت این خلیج سطح بسیار بالایی از جاذبه های طبیعی را در خود جا داده است و علیرغم تاریخ بلندی که انسان ها در استفاده از این جزیره دارند، هنوز هم بکر و بی مانند است. در واقع طبق نظر باستان شناسان، انسان ها حدود از حدود ۱۸۰۰۰ سال پیش در این خلیج ساکن بوده اند.

 

ادامه نوشته

کلیسای سنت باسل مسکو

به نام خدا

کلیسای جامع تماشایی «باسیل» یا واسیلی، به دستور ایوان مخوف در قرن شانزدهم و برای ارج نهادن پیروزی ارتش ساخته شد. این بنا معروف‌ترین نمای میدان سرخ شهرمسکو است.

 

کلیسای سنت باسیل یا واسیلی برای گرامیداشت تسخیر دژ تاتار «کازان» در سال ۱۵۵۲ ساخته شد. این پیروزی در روز جشن «میانجی‌گری مریم مقدس» اتفاق افتاد. نام این کلیسا برگرفته از نام «واسیلی مقدس» است. در سال ۱۵۴۷ واسیلی، ایوان مخوف را با پیشگویی آتشی که آن‌ سال به جان مسکو افتاد حیرت زده کرد. بعد از مرگ او، بدنش در کلیسای جامع «تثلیث» که در آن زمان در منطقه وجود داشت دفن شد. کلیسای جامع سنت واسیلی را بین سال‌های ۱۵۵۵ تا ۱۵۶۰ ساختند. افسانه‌های محلی می‌گویند بعد از آن‌که ساخت بنا تمام شد، ایوان معمارش را کور کرد تا دیگر نتواند ساختمانی با شکوه‌تر از این را برای کسی بسازد؛ اما در حقیقت آن معمار بعد از واسیلی یک کلیسای جامع دیگر در «ولادیمیر» نیز ساخت!

 

در سال ۱۵۸۸، تزار «فئودور ایوانوویچ» نمازخانه نهم را نیز به ضلع شرقی این بنا اضافه کرد که برای مقبره سنت واسیلی در نظر گرفته شده بود. در زمان‌های جدید، کلیسای جامع سنت واسیلی بسیار نزدیک بود قربانی استالین شود که به خاطر آنکه سربازانش نتوانسته بودند یکباره میدان سرخ را ترک کنند از این بنا متنفر بود. معماری به نام «بارانوفسکی» (Baranovsky) بر روی پله‌های کلیسا ایستاد و تهدید کرد که اگر این شاهکار را تخریب کنند او گلوی خود را خواهد برید! استالین از کار خود صرف نظر کرد اما او را تنبیه و به پنج سال حبس محکوم کرد.

در سال‌های بعد، کلیسای جامع از عوامل جوی و غفلت در نگهداری‌اش آسیب‌های جدی دید. بعد از هزاره، بودجه‌ای برای بازسازی پی بنا و نمای پوسته شده‌اش در نظر گرفته شد.

جاذبه‌های درون سنت واسیلی

کلیسای جامع سنت واسیلی در یک ضلع میدان سرخ، روبروی «کرملین» و برج «اسپاسکایا» (Spasskaya) قرار گرفته است. این بنا خیلی بزرگ نیست اما ۹ نمازخانه بر روی یک پی را تشکیل می‌دهد. جسارتی که در فرم و رنگ این کلیسا می‌بینید در هیچ کجای دنیا مشاهده نمی‌شود. یکی از سیاستمداران فرانسوی درباره این بنا می‌گوید: «پولک‌های یک ماهی قرمز، پوست براق یک مار، صورتی و لاجوردی گردن یک کبوتر و رنگ‌های متغیر یک آفتاب‌پرست را می‌توان در این کلیسا دید!» وی متعجب بود از «مردانی که برای پرستش خدا به یک جعبه شیرینی می‌روند.»

طراحی قوی و موفق شرقی سنت واسیلی، انعکاسی از دو وجه اروپایی و آسیایی و ریشه‌های تاریخی آن است. چون مسجد «کازان گل شریف» (Kazan Qolsharif mosque) نماد اصلی قلمرو خانی بود که توسط ایوان مخوف تسخیر شد، برخی عناصر این مسجد در ساخت کلیسای جامع به عنوان نمادی از پیروزی استفاده شدند.

 

هر چند در گنبدهای کلیسا یک بی‌نظمی و هرج و مرج به نظر می‌رسد اما یک تقارن و سمبلیسم نیز در آن وجود دارد. ۸ نمازخانه گنبدی بنا، نمادی از ۸ حمله به کازان هستند: ۴ هشت ضلعی بزرگ و ۴ مربع کوچک. در مرکز نیز یک منار هرمی با یک گنبد طلایی کوچک وجود دارد. نمازخانه نهم که در ضلع شرقی در سال ۱۵۸۸ برای مقبره سنت واسیلی ساخته شد، به نوعی تقارن طراحی را به بهم می‌زند. این نمازخانه را می‌توان با گنبد سبز-طلایی و هرم‌های کوچک طلایی رویش از بیرون تشخیص داد.

فضای داخلی، یک هزارتو از گالری‌های پیچ در پیچ است که از نمازخانه‌ای به نمازخانه دیگر و طبقه‌ای به طبقه دیگر به وسیله پلکان‌های باریک و طاق‌های کوتاه به هم متصل می‌شوند. دیوارها با طرح‌های گل‌دار و هندسی تزئین شده‌اند.

 

در باغی که روبه‌روی کلیسا وجود دارد مجسمه برنزی «دیمیتری پوسْخارسْکی» (Dmitry Pozharsky) و «کوزما مینین» (Kuzma Minin)، رهبران ارتش داوطلب روسیه در برابر یورشی‌های لهستان در اواخر قرن ۱۶ و اوایل ۱۷ را می‌بینید. این مجسمه‌ها در ابتدا در میدان سرخ قرار داشتند اما دولت شوروی احساس کرد که آن‌ها مزاحم رژه ارتش بوده و در سال ۱۹۳۶ به روبروی کلیسای جامع منتقلشان کرد. ساعات بازدید این کلیسا هر روز به جز سه‌شنبه‌ها و اولین دوشنبه هر ماه، از ساعت ۱۱ صبح تا ۶ بعد از ظهر است.

نام گودال آبی

به نام خدا

پدیده ای حیرت انگیز به نام گودال آبی

همه ی ما وقتی اسم پدیده های طبیعی می آید یاد کوه ها، جنگل ها، دشت ها، بیابان، آتشفشان، اقیانوس، دریا و چیزهایی از این قبیل می افتیم اما این پدیده ها فقط به این ها ختم نمی شود. گودال های آبی، بخش کمتر شناخته شده اما بسیار شگفت انگیز این پدیده ها هستندد. این گودال ها اغلب دراقیانوس یا دریاها وجود دارند و به دلیل عمق بسیار زیاد و تاریکی ای که در ژرفای خود دارند، ترسناک هستند. با این حال افراد ماجراجو همیشه به دنبال ریسک کردن و کشف چیزهای جدید هستند و گودال های طبیعی یکی از بهترین ها برای رسیدن به هدفشان است. با مکان دیدنی  همراه باشید و سفر جالبی به تعدادی از این گودال ها داشته باشید:

نحوه ی بوجود آمدن گودال های آبی

نام دیگر گودال های آبی، غارهای عمودی است. این غارهای عمودی در اثر فرسایش صخره های کربناتی بوجود می آیند و معمولا رنگ ناحیه ای از آب که در آن گودال آبی وجود دارد، از نواحی دیگر بسیار پر رنگ تر و به رنگ تیره است و کاملا از سطح آب که نگاه کنیم، مشخص است.

 

گودال آبی عظیم در بلیز ( Great Blue Hole)
گودال آبی عظیمی که در سواحل کشور بلیز قرار دارد را تقریبا می توان معروفترین گودال آبی دنیا دانست. این گودال عظیم، ۳۰۰ متر قطر و ۱۲۴ متر عمق دارد و بین پانزده تا صد و پنجاه هزار سال پیش، تشکیل شده است.
ژاک ایو کوستو که وسیله ای غواصی به نام اسکوبا برای تنفس در زیر آب اختراع کرد، گودال آبی بیلیز را به عنوان یکی از بهترین مکان های دنیا برای غواصی معرفی کرد و از آن موقع به بعد، این گودال، محبوبیت زیادی در بین غواصان ماهر دنیا پیدا کرده است.
البته باید بدانید این گودال مخوف حتی برای هر غواصی مناسب نیست و کسی که می خواهد در آن ماجراجویی کند باید بسیار ماهر باشد و به قوانین غواصی کاملا مسلط باشد. به معرفی شبکه ی تلویزیونی دیسکاوری در سال ۲۰۱۲، این گودال آبی، حیرت انگیزترین مکان روی زمین نامیده شد.

 

گودال آبی دین (Dean)
این گودال، دومین گودال آبی بزرگ در لیست ما است که در جزیره ی لانگ و در کشور باهاما قرار گرفته است. این گودال، عمیق‌ترین گودال آبی آب شور دنیا است و عمق آن حدود ۲۰۰ متر است و به همین دلیل در لیست مخوف ترین گودال های ابی دنیا قرار می گیرد. گودال دین شکل دایره ای دارد و قطر آن تقریبا ۳۰ متر است اما همین که چند متر به سمت پایین می رود، بسیار عریض تر شده و قطر آن به ۱۰۰ متر می رسد.
برای غواصی در این گودال نیاز نیست خیلی نگران باشید چون گودال امنی است و در آن آموزش های غواصی هم داده می شود. ساحل جزیره ی لانگ شنی است و به همین دلیل افرادی که سن کمی دارند و یا شنا بلد نیستند نباید به آن نزدیک شوند چون امکان سقوط از روی شن به این گودال هست.

صخره موج آریزونا

به نام خدا

صخره موج آریزونا

۱۹۰ میلیون سال پیش، یکی از زیباترین تشکل‌های جغرافیایی شروع به شکل گرفتن کرد. صخره های لایه لایه به رنگ های عجیبی که هرگز از دیدنشان سیر نمی شوید. این صخره ها در آریزونا وجود دارند. اینجا نقطه ای از دنیاست که ماجراجویان، طبیعت دوستان، عکاسان، دانشمندان و به عبارتی همه مردم از دیدنش شگفت زده می شوند. این پدیده ی حیرت برانگیز شبیه به موجی است که انگار در اثر یک فاجعه در جا خشک شده است! اگر در سفر به صخره موج آریزونا دوربین عکاسی را فراموش کنید، همه از تعجب ماتشان خواهد زد! با الی گشت باشید تا این پدیده جغرافیی را بیشتر بشناسیم.

 

در اصلاحات زمین شناسی این موج ها بر اساس سنگ شدگی سنگ فرش های بیابانی در اثر باد شکل گرفته اند، اما به معنای ساده تر می توان گفت که این ها لایه هایی از سنگ هستند که به خاطر بادهایی که به شن و ماسه می وزیده به مرور زمان شکل گرفته اند. وقتی جهت بادهای ژوراسیک تغییر کرد، تپه های شنی مختلفی در بیابان غربی به وجود آمد. روی آن ها به تدریج شیارهایی شکل گرفت که شبیه یک نقشه توپوگرافیک بزرگ به نظر می آمد. آبی که به داخل شیارها وارد می شد به مرور زمان رو به خشکی رفت و رسوب کرد. پس می توان گفت که عامل اصلی این پدیده باد بوده است. ممکن است این اطلاعات برایتان جالب توجه باشد یا نباشد، اما وقتی به این تشکل ها نگاه می کنید، به یاد بیاورید که چند میلیون سال طول کشیده تا صخره موج آریزونا به وجود بیاید.

 

صخره ها در منطقه کویوت باتس شمالی در آریزونا قرار دارند که شامل دو قسمت بزرگ به نام های “موج” و “موج دوم” هستند و البته قسمت های کوچکتر زیادی هم با نام های تاپ راک، ملودی، گروتو، هوتر و … اطرافشان پراکنده شده است.  بهترین زمان برای عکاسی در موج در اواسط روز است که سایه های کمتری روی صخره ها می افتند و برای دیگر مناطق ذکر شده، ساعات قبل از غروب آفتاب مناسب می باشند. منطقه کویوت باتس جنوبی نیز جاذبه های خوبی مثل وایت پاکت و راز ادمایر دارد که ارزش دیدن دارند. برای دیدن خود “موج” به مجوز ورود نیاز دارید و ممکن است گرفتن آن کمی سخت باشد. در طول بهترین ماه های دیدن آن (آوریل، می، سپتامبر و اکتبر) افراد برای دیدن آن ثبت نام می کنند. اگر شما تنها باشید شانس گرفتن اجازه ورود بیشتری دارید.

دسترسی به صخره موج آریزونا

موج در نقطه شمالی کویوت باتس بین پریا کنیون و ورمیون کلیفس قرار دارد. اگر بتوانید یک مجوز پیاده روی در صخره ها را بگیرید باید در اواسط جاده بین کناب، یوتا و پیج پیاده شوید.

به دلیل اینکه افراد زیادی دوست دارند از این پدیده دیدن کنند، مدیران مربوطه محدودیتی برای تعداد بازدیدکنندگان در روز گذاشته اند. به این صورت که در روز ۲۰ نفر اجازه ورود دارند پس می توان نتیجه گرفت که از آنجایی که خود مسیر پیاده روی حدود ۳  کیلومتر است، به دست آوردن این مجوز کمی سخت می باشد. ۱۰ نفر از آن ها توسط یک قرعه کشی انجام می گیرند. شانستان در ماههای اوریل تا نوامبر حدود ۷% و در ماه های دسامبر تا مارچ حدود ۲۵% است. بقیه آن ده نفر اجازه ورود را از مرکز GSENM خواهند گرفت که اگر افراد درخواست داده بیشتر از ده نفر باشند، آن هم به صورت قرعه کشی مشخص می شود.

 

ادامه نوشته

پارک ملی ژانگجیاجی

به نام خدا

پارک ملی ژانگجیاجی یکی از زیباترین پارک‌های ملی چین با مناظری بسیار زیبا، تفریحات هیجان‌انگیز و هزاران ستون سنگی مرتفع است.

اگر فیلم آواتار را تماشا کرده باشید، حتما از دیدن ستون‌های صخره‌ای مرتفع که در فیلم تحت‌عنوان کوهستان هَلِلویِه (Avatar Hallelujah Mountain) شگفت‌زده شده‌اید. حتما تصور می‌کنید که این ستون‌های صخره‌ای تنها با استفاده از جلوه‌های ویژه ایجاد شده‌اند و وجود خارجی ندارند؛ اما باید این مژده را به شما بدهیم که می‌توانید این ستون‌های صخره‌ای را در دنیای واقعی و در نیز از نزدیک مشاهده کنید.

ژانگجیاجی که در منطقه زیبای ولینگ یانگ در ۲۷۰ کیلومتری از شهر چانگشا، مرکز استان هونان چین در میان جنگل‌های انبوه واقع شده، هزاران ستون سنگی را در خود جای داده که ارتفاع برخی از به چند صد متر می‌رسد و شاخص‌ترین ویژگی جغرافیایی این پارک هستند.

 

این پارک ملی بهترین پارک ملی جنگلی چین و جزو زیباترین جاذبه‌های گردشگری طبیعی این کشور بوده و طبیعتی مثال‌زدنی و منحصر‌به‌فرد با حیات‌وحش و رود و آبشارهای وصف‌ناپذیر دارد. از شاخص‌ترین جاذبه‌های این پارک ملی می‌توان بهاسانسور بیانگ اشاره کرد که مرتفع‌ترین آسانسور جهان در فضای باز با ارتفاع ۳۲۶ بوده و سه طرف آن از شیشه ساخته است. در ضمن طولانی‌ترین و مرتفع‌ترین پل شیشه‌ای جهان با طول ۴۳۰ متر و ارتفاع ۳۰۰ متر یعنی پل شیشه ای ژانگجیاجی و طولانی‌‌‌ترین تله‌کابین جهان به طول ۷۴۵۵ متر نیز در این پارک ملی ایجاد شده است.

پارک ملی ژانگجیاجی در سال ۱۹۹۲ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد و در سال ۲۰۰۴ هم به عنوان بزرگ‌ترین ژئوپارک جهانی معرفی شد.

معدن نایکا

به نام خدا

غار بلور |  Cave of Crystalsمکزیک

کشور زیبای مکزیک دارای مناظر طبیعی فوق العاده است. این پدیده های طبیعی بسیار متفاوت است نمونه ای از آن ها رودخانه های داخل آب و غاری است که بزرگ ترین بلورهای جهان در آن تشکیل می شوند. تقریبا بیست سال پیش معدن کاران نایکا در چیواوا به صورت اتفاقی این معدن را کشف کردند. غاری زیر زمینی که برخی از بزرگ ترین بلورها در آن پیدا شدند. با الی گشت به عمق ۳۰۰ متری پایین تر از سطح زمین بیایید تا از غار بلور مکزیک پدیده عجیب طبیعت بیشتر بدانید.

 

۱۷ سال پیش دو برادر که در حال کار بر روی معدنی در یک تونل زیرزمینی بودن به طور اتفاقی غار را کشف کردند.  این معدنکاران با مته دالانی را در گسل نایکا حفر می ‌کردند و نگران آن بودند که با این کار آب وارد معدن بشود. پایین تر از معدن نایکا غار شگفت انگیز بلور قرار گرفته است. غاری که در تخیلات آدمی نیز نمی گنجد. ارتفاع بلورهای آن گاهی به ۱۲ متر هم می رسد و برخی از آن ها نیز۴ متر قطر دارند و وزنشان بیش از ۵۵ تن است.

وارد شدن به غار بدون تجهیزات ایمنی بسیار خطرناک است به نحوی که تنها ۱۰ دقیقه امکان زنده ماندن انسان ها وجود دارد. درون این غار شگفت انگیز دمای هوا داغ و سوزان است. همیشه دمای آن ۵۹ درجه سانتی گراد است و رطوبت آن نیز بیش از ۹۰% است. در واقع عواملی موجب تشکیل بلورها می شوند موجب شده اند که محیط غار برای انسان ها بسیار خطر آفرین باشد.

در حال حاظر این غار در آب فرو رفته است که برای بلورهای آن خبر بسیار خوبی است. چرا که قرار گرفتن در مجاورت هوا موجب تخریب آن ها می شد. برای سال های متمادی کارخانه معدن آب را با پمپ از غار خارج می کرد تا دانشمندان بتوانند درباره شکل گیری و خاصیت های این بلورهای غول پیکر مطالعه کنند و مستنداتی را درباره آن ها گردآوری کنند.

 

چگونه بلورهای غار تا این اندازه بزرگ شدند؟

غار در بالای محفظه ای از ماگماهای زیر زمین قرار دارد که موجب می شود آب های زیر زمینی بسیار داغ شوند و با مواد معدنی که در آن حل می شوند به اشباع برسند. غار مملو از آب های اشباع شده با مواد معدنی می شود که این امر در کنار دمای پایدار درون محفظه باعث ایجاد شرایط ایده آل برای رشد بلور می شود تا جایی که رکورد بزرگ ترین بلورهای جهان را متعلق به خود می کنند.

نشر آرام اکسیژن از آب سطحی خنک با تراکم پایین به آب زمینی گرم با تراکم بالا بوده است. طی این مدت دمای آب در حدود ۵۰ درجه سانتی گراد ثابت مانده است. این شرایط منجر به رشد کریستال ها شده است و این روند تا زمانی که معدنچیان وارد غار شدند، ادامه یافت. در مجاور غار بلور غارهای دیگری نیز قرار دارند که درونشان بلورهای کریستالی شکل می گیرد، اما ابعاد بلورهای تشکیل شده در آن ها به هیچ وجه قابل قیاس با بلورهای این غار نیست.

کریستال های از جنس سلنیت

مطالعات زیادی که بر روی کریستال ها انجام شد چیز بسیار عجیبی از نحوه تشکیل آن ها را بیان نکرد. دانشمندان تنها توانسته اند بگویند که کریستال های غار بلور وجه اشتراک زیادی با غارهای ایتالیا و اسپانیا دارند و همچنین غاری که در نزدیکی آتشفشان کامچاتکا در روسه قرار دارد. تمامی این محیط ها دمایی بالا بین ۳۰ تا ۵۰ درجه سانتی گراد دارند و رطوبتشان نیز به بیش از ۹۰ درصد می رسد. مطالعات میکروبیولوژیک روی اجزای مایع، وجود مواد میکرو ارگانسیم را در مواد محلول اصلی که کریستال ها درآن رشد یافته اند ، نشان داد. کریستال ها خود از جنس سلنیت که گچ متبلور شده است، می باشند.

 

ادامه نوشته

آکواریوم یخی ژاپن

به نام خدا

تابستان های گرم ژاپن مسئولان را مجبور کرد تا برای مقابله با این گرما دست به ابتکار جالب و عجیبی بزنند تا گردشگران برای دقایقی از این گرما راحت شوند و در عین حال بتوانند انواع ماهی های رنگارنگ و زیبا را هم ببینند. آکواریوم یخی چیزی بود که هم می توانست گردشگران را خنک کند و هم جنبه ی تفریحی و سرگرمی داشته باشد. این آکواریوم عجیب گردشگران زیادی دارد و در این پست شما را با آن بیشتر آشنا می کنیم؛ الی گشت را همراهی کنید.

 

آکواریوم یخی در شهر «کسن نوما» در استان «میاگی» قرار دارد و در آن ۴۵۰ نمونه از ۸۰ نوع موجودات آبزی به نمایش در آمده است جالبه که همه ی این موجودات آبزی از بندر نزدیک آکواریوم گرفته شده اند. برای فرار از گرمای طاقت فرسای بیرون می توانید مدتی را به داخل این آکواریوم بروید و انواع ماهی ها، اختاپوس ها، خرچنگ ها و همینطور دیگر اشیای عجیب که در زیر لایه های ضخیم یخ قرار گرفته اند را تماشا کنید.

 

این آکواریوم یخی در تابستان ۲۰۰۲ در بازار ماهی ها افتتاح شد و در آن برای فریز کردن ماهی ها از تکنولوژی خاصی استفاده شده تا ماهی های مرده همیشه تازه بمانند و ظاهر خوبی داشته باشند. همین که در اوج گرمای تابستان پا به این آکواریوم می گذارید آنقدر سردتان می شود که آرزو می کنید دوباره به همان محیط گرم بیرون برگردید! با این که این آکواریوم یخی یک جاذبه ی گردشگری پربازدید است اما بیشتر از چند دقیقه نمی توانید در داخل آن دوام بیاورید! چون دمای هوای داخل آکواریوم منفی ۲۰ درجه ی سیلسیوس است! برای همین حتما باید قبل از ورود به آن لباس های مخصوص بپوشید وگرنه شما هم بعد از مدتی مثل همین ماهی های یخ زده می شوید! شدت سرمای اینجا تا حدی است که با همین لباس ها هم بعد از ۵ دقیقه باید آکواریوم را ترک کنید.

این آکواریوم یخی از جاذبه های منحصربفرد دنیاست پس بعد از اینکه به داخل آن رفتید وقت را تلف نکنید و خیلی سریع همه ی ماهی ها و موجودات آبزی را تماشا کنید چون این ۵ دقیقه در یک چشم به هم زدن تمام می شود. ماهی ها آنقدر ظاهر تازه ای دارند که با دیدن آن ها فکر می کنید زنده اند و انگار نه انگار که یخ زده اند. فرصت را از دست ندهید و قبل از بیرون رفتن همه ی این ۴۵۰ نوع آبزی را تماشا کنید.

چشمه سحرآمیز در پارک ملی چاپادا دیامانتینا (برزیل)

به نام خدا

چشمه سحرآمیز در پارک ملی چاپادا دیامانتینا (برزیل)

چشمه سحرآمیز، واقع در پارک ملی چاپادا در ۴۰۰ کیلومتری سالوادر، پایتخت ایالت باهیا قرار د ارد. این چشمه عمق ۱۲۰فوتی دارد و آب آن آنقدر شفاف است که صخره ها وتنه ی درختان قدیمی در کف آن قابل رویت است

چشمه سحرآمیز در پارک ملی چاپادا دیامانتینا (برزیل)

هنگامیکه خورشید در سمت راست است نور از یک شکاف وارد میشود و انعکاسی آبی رنگ ایجاد می کند. دسترسی به این دریاچه به دلیل حفاظت محیطی و اکوسیستم نادرخاصش بسیار محدود است.با آسمان هفتم سفر کنید.

 

 

باداب سورت

به نام خدا

چشمه‌های زیبای باداب سورت که به چشمه‌های رنگی نیز معروف هستند، گردشگران زیادی را به سمت خود می‌کشند و از آن‌ها تصاویر زیادی را مشاهده می‌کنیم.

چشمه‌های باداب سورت در استان مازندران، جنوب شهرستان ساری، بخش چهاردانگه، دهستان پشت کوه، روستای سورت، حدفاصل روستاهای اروست و مال خواست قرار دارد. این چشمه‌ها از شمال به ارتفاعات و تپه‌های پوشیده از جنگل‌هایی با درختان سوزنی برگ می‌رسد و از جنوب مشرف به دره‌های پایین دست و از شرق در مجاورت ارتفاعات پوشیده از گیاهان بوته‌ای و درختچه‌ها است. غرب آن را نیز روستای اروست احاطه کرده است. 

باداب به معنی آب گازدار و سورت به معنی شدت اثر است

 باداب به معنی آب گازدار و سورت به معنی شدت اثر است. چشمه‌های باداب سورت در سال ۱۳۸۷ به عنوان دومین اثر طبیعی ملی ایران ثبت شد. در سال ۱۳۸۷، کوه دماوند، چشمه‌های باداب سورت و سرو ابرکوه به عنوان سه اثر طبیعی توسط سازمان میراث فرهنگی ثبت شدند. چشمه‌های باداب سورت بعد از چشمه پامو کاله ترکیه به عنوان دومین چشمه آب شور جهان بوده و یکی از برنامه‌های مهم برای باداب سورت ثبت جهانی آن به عنوان یک اثر طبیعی بی نظیر است. این اثر قرار است به عنوان یک ژئوپارک به ثبت جهانی برسد و با چشمه های پاموکاله ترکیه خواهر خوانده شود.

این جاذبه بی نظیر در ایران ارزش حداقل یک بار دیدن را دارد اگر قصد سفر به استان مازندران را دارید تورهای بسیاری وجود دارند که در برنامه‌های خود بازدید از جاهای دیدنی شیراز و استان مازندران را قرار می‌دهند.

برای انتخاب بهتریت تورهای داخلی و خارجی کجارو به شما کمک می‌کند.

شما می‌توانید تور ساری را در کجارو به‌سادگی جستجو کنید، از میان فهرست تورهای ده‌ها آژانس معتبر، بهترین تورها را مشاهده و قیمت آن‌ها را مقایسه کنید و در نهایت ارزان‌ترین تور به مقصد مورد نظرتان را انتخاب کنید.

 

ویژگی‌ها

چشمه‌های باداب سورت شامل دو چشمه با آب‌های کاملا متفاوت از لحاظ رنگ، بو، مزه و حجم آب است. چشمه پرآب دارای آب بسیار شور و دارای استخری با قطر حدود ۱۵ متر و عمق زیاد است که عمدتا در تابستان برای آب تنی استفاده می‌شود و برای درمان دردهای کمر و پا، امراض پوستی، روماتیسم و مخصوصا سردرد میگرن سودمند است. همچنین این چشمه به علت شور بودن در فصل زمستان یخ نمی‌زند. چشمه دوم که در بالادست و شمال غربی این چشمه قرار دارد، ترش مزه و دارای آبی به رنگ قرمز و نارنجی بوده و در اطراف چشمه کمی رسوب آهن نشسته است.

جریان آب‌های رسوبی و معدنی این چشمه‌ها طی سال‌ها، در شیب پایین دست کوهستانی خود، صدها طبقه و ده‌ها حوضچه‌ی بسیار زیبا به رنگ‌های نارنجی، زرد و قرمز در اندازه‌های مختلف پدید آورده است. این طبقات و حوضچه‌ها در واقع جاذبه‌ی اصلی و ویژگی منحصر به فرد چشمه‌های باداب سورت است. زیبایی این طبقات و محل ویژه قرارگیری چشمه در دامنه کوهستان و چشم‌اندازهای اطراف به ویژه در غروب تحسین برانگیز است.

ویژگی‌های زمین‌شناسی

چشمه باداب سورت اروست از نوع ژئوپارک محسوب شده و همزمان با آخرین چین‌خوردگی البرز درپلیوستوسن و پلیوسن (دوران چهارم زمین‌شناسی) شکل گرفته است.

 

 

ادامه نوشته

دریاجه صورتی

به نام خدا

دریاچه هیلیر در جزیره میدل، بزرگ‌ترین جزیره از مجمع‌الجزایر ریشرشی و در نزدیکی ساحل جنوبی استرالیای غربی واقع شده است. این دریاچه آب شور به دلیل داشتن رنگ صورتی معروف است و گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند. اما چرا رنگ آن صورتی است؟

پریدن در یک دریاچه‌ی بزرگ، زیبا و به رنگ آدامس بادکنکی را تصور کنید. این یک داستان خیالی نیست، بلکه واقعا در استرالیا ممکن است. ساحل جنوبی استرلیا غربی محل دریاچه‌ی هیلیر است، دریاچه‌ای که آب آن به‌طور طبیعی به رنگ صورتی است. این دریاچه در جزیره میدل در «مجمع‌الجزایر ریشرشی» (Recherche Archipelago) واقع شده است.

 

به طرز عجیبی، حتی اگر آب این دریاچه را از آن خارج کنید، باز هم صورتی خواهد بود.

بیشتر بخوانید:

اما چطور ممکن است رنگ یک دریاچه صورتی باشد؟

 

محتوای نمکی «دریاچه هیلیر» (Lake Hillier) بسیار زیاد و با «دریای مرده» (Dead Sea) قابل مقایسه است. رنگ صورتی ناشی از ترکیب شوری بالای آب دریاچه با جلبک‌های دریایی «دونالیلا سالینا» (Dunaliella salina) و یک نوع باکتری صورتی به نام «هالوباکتریا» (halobacteria) است. این جلبک‌ها و باکتری‌ها در آب‌های شور رشد می‌کنند، و همین دلیل موجب تبدیل آب تمام دریاچه به رنگی زیبا و غیرمنتظره‌ای می‌شود.

بیشتر بخوانید:

شدید دوستان، عجیب‌ترین و جالب‌ترین جانوران اکوسیستم هستند که می‌توانند در خشن‌ترین و بدترین محیط‌های فیزیکی و شیمیایی مانند دریاچه‌های بسیار شور زندگی کنند.

بیشتر بخوانید:

محققان پروژه‌ی اکسترم میکروبیوم (eXtreme Microbiome Project) که به مطالعه‌ی تمام محیط‌های سخت می‌پردازند، روی این دریاچه تحقیقاتی انجام دادند. آن‌ها برای شناسایی برخی از جلبک‌ها، آرکی‌باکتری‌ها و باکتری‌هایی که میکروبیوم دریاچه هیلیر را می‌سازند، آب این دریاچه را آزمایش کردند.

بیشتر بخوانید:

این تیم از قسمت‌های مختلف دریاچه، رسوب و آب را جمع‌آوری کردند و سپس روی آن آزمایش «تجزیه‌وتحلیل متاژنومیک» (metagenomic analysis) را انجام دادند. آن‌ها در این آزمایش DNA را استخراج و از اطلاعات ژنتیکی برای شناسایی گونه‌ها استفاده کردند. در نهایت معلوم شد که انواع مختلفی از میکروب‌های نمک‌دوست در این دریاچه زندگی می‌کنند. 

بیشتر بخوانید:

 

ادامه نوشته

موزه فرش ایران

به نام خدا

موزه فرش ایران یکی از موزه‌های تخصصی تهران است که در آن از فرش‌هایی نفیس و زیبا نگهداری می‌شود. در این مقاله با هم راه‌های دسترسی به این موزه را بررسی می‌کنیم.

اگر به بخش شمالی  پارک تهران سر زده باشید، حتما ساختمانی زیبا که با الهام گرفتن از دار قالی طراحی شده است را دیده‌اید. این بنا، موزه فرش ایران است که در آن فرش‌هایی نفیس و تاریخی نگهداری می‌شود. 
 

عمده فرش‌های به نمایش در آمده در موزه فرش ایران مربوط به بازه زمانی قرن یازدهم هجری قمری تا دوران معاصر است. این فرش‌ها مربوط به نقاط مختلف کشورمان است و در هر بخش از موزه توضیحاتی درباره تفاوت نقش و نگار و مواد استفاده شده در فرش‌های همان منطقه ارائه شده است. از جمله این مناطق می‌توان به اصفحان، تهران،تبریز، کاشان، مشهد، قم،سندج وکرمان اشاره کرد.

موزه فرش ایران، در روز ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۶ افتتاح شد و نمای بیرونی ساختمان آن با اقتباس از معماری ایرانی شبیه به دار قالی ساخته شده است.

آدرس

موزه فرش ایران در تقاطع خیابان‌های کارگر شمالی و فاطمی قرار دارد.

 

ادامه نوشته

روستای کندوان

به نام خدا

روستای کندوان

ایران دوست داشتنی ما مملو از جذابیت های بیشمار است و هر شهر و دیارش دنیایی از جاذبه های دیدنی را در دل خود دارد می تواند ساعت و روزها شما را مشغول خود نگه دارد. این بار می خواهیم به سراغ یکی از روستاهای زیبای کشورمان برویم، روستایی که در دل کوه کنده شده است، در مورد روستای کندوان صحبت می کنیم، یکی از روستاهای دست کند جهان است که معماری خیره کننده اش لحظه به لحظه زبانتان را به تحسین وا می دارد. با مکان دیدنی همراه باشید

کندوان در استان آذربایجان شرقی و در شهر اسکو قرار گرفته است و از آن جا که در دل صخره ها ساخته شده است، به روستای صخره ای ایران مشهور است. این روستا هم به عنوان یک اثر بسیار ارزشمند در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و هم شهرت جهانی دارد و تنها روستای صخره ای در جهان است که در حال حاضر در آن سکونت می شود. دو رستای دیگر، یکی روستای کاپادوکیه در کشور ترکیه و دیگری روستای داکوتا در آمریکا است که بر خلاف کندوان که در آن زندگی جاری است، در این ۲ روستا سکونت نمی شود.

تاریخچه ی سکونت در این روستا به قرن هفتم هجری می رسد. در آن دوران، مردم روستای حیله ور که در ۲ کیلومتری غرب کندوان زندگی می کرده اند، تصمیم می گیرند تا از چنگال مغول ها در امان بمانند و به همین دلیل به دشت کنار یعنی کندان می روند. آن ها کم کم شروع به کندن روستا با دست می کنند تا بتوانند در دل آن برای خود پناهگاهی بسازند و این چنین می شود که سکونت در روستای کندوان آغاز می شود.

البته بعضی ها بر این باورند که سکونت در کندوان به خیلی قبل تر یعنی به دوره های قبل از اسلام بر می گردد. گفته می شود که در حال حاضر ۱۱۷ خانواده در این روستا زندگی می کنند و قصد دارند تا خانه های خود را به همان شکل حفظ کنند.

از آن جا که کندوان در دامنه ی کوه های سهند قرار دارد، دارای آب و هوای بسیار خوبی است و زمین ها و مرتع های سرسبز زیادی در اطراف آن وجود دارد و به همین دلیل عشایرها آن را به عنوان محلی برای ییلاق خود انتخاب می کنند. مردم این روستا بیشتر کشاورز و دامدار هستند، البته در سال های اخیر به دلیل جذابیت هایی که این روستا برای توریست ها داشته، گردشگرهای داخلی و خارجی زیادی از آن دیدن کرده اند و همین موضوع باعث شده تا بعضی از مردم روستا مشاغلی به غیر از این دو داشته باشند.

آمارها نشان می دهد که سالانه حدود ۳۰۰ هزار گردشگر از روستای کندوان دیدن می کنند و به همین دلیل هتل ها و اقامتگاه های زیادی در این روستا و اطراف آن برای این گردشگران ساخته شده است که هتل لاله، یکی از بهترین و زیباترین آنهاست. پیشنهاد می کنیم در صورتیکه به این روستا رفتید، سوغاتی عسل و خشکبار آن را فراموش نکنید.

چشمه آب گرم نوادا آمریکا

به نام خدا

در صحرای نوادا یک اشتباه در سال ۱۹۶۰، منجر به تشکیل یکی از زیباترین چشمه‌های آب‌ گرم آمریکا شد. در گوشه‌ای از کویر نوادا، در یک آبادی، یک چشمه آب‌ گرم به نام فلای به وسیله یک اشتباه بزرگ توسط انسان‌ها در سال ۱۹۶۰ به وجود امده است. فلای یک آبفشان طبیعی رنگارنگ است. که به نظر دکتر سئوس (Seuss) «این چشمه پایدار هم خواهد‌ ماند.»

بیشتر شبیه به یک سازه فضایی است اما با یک بازرسی می‌توان متوجه شد که این دقیقا یک اشتباه انسانی است. همه این بهم‌ریختگی‌ها از یک قرن پیش هنگامی که مردم در صحرای بلک‌ واتر به دنبال آب برای آبیاری بوده‌اند شروع شد. به گفته اطلس آبسکیورا، مردم آن منطقه چاهی حفر کردند و به سرعت متوجه شدند که چاه به یک حفره زیرزمینی آب گرم نزدیک است و برای کار کشاورزی مناسب نیست. به همین دلیل چاه را رها کردند.

تا این که اواسط دهه ۶۰ یک شرکت به مزرعه فلای با امید به این که می‌توان از انرژی زمین گرمایی آنجا استفاده کرد، دوباره برگشت. چاه دوم را نیز در آن منطقه حفر کرد. اما این بار هم دمای آب چشمه به اندازه کافی داغ نبود که بتواند انرژی زمین گرمایی که شرکت به آن نیاز داشت را تأمین کند.

به گفته Burning Man صاحب جدید ملک، هنگامی به مزرعه آمد که چاه‌ها به خوبی مسدود نشده بودند.

 

به غیر از مخروط آبفشان فلای، بخار و آب جوش از چند نقطه دیگر هم به ارتفاع چند متری از سطح زمین فوران می‌کند و آب فوران شده در استخرهایی که در کنار چشمه تشکیل داده بودند، فرود می‌آمدند. بعد از چند دهه ته‌نشین شدن و فوران کردن، چشمه فشار آب اولیه خود را از دست داده است.

رنگ زرد خردلی از گوگرد است، آهن باعث تشکیل رنگ قرمز شده و رنگ سبز به خاطر جلبک‌ها است

جیمز فالدز (James Faulds) زمین‌شناس ایالت نوادا، به مجله Reno Gazette می‌گوید: رنگ‌های چشمه از مواد معدنی است؛ رنگ زرد خردلی از گوگرد است، آهن باعث تشکیل رنگ قرمز می‌شود و رنگ سبز به خاطر جلبک‌ها است.

ادامه نوشته

آبشارهای کوانگ شی

به نام خدا

آبشار کوانگ سی لائوس | Kuang Si Falls

در کشور لائوس، یکی از جذاب ترین هایی که پیشنهاد می شود حتما به آنجا بروید، آبشار کوانگ سی لائوس است. این جاذبه یک آبشار چند لایه است که در فاصله ۲۹ کیلومتری جنوب لوانگ پرابانگ واقع شده که دارای حوضچه های طبیعی گوناگونی است. زمانی که می خواهید از شهر لوانگ پرابانک به آبشار کوانگ سی لائوس بروید، چندین روش گوناگون وجود دارد که الی گشت در ادامه این متن، برایتان آن ها را توضیح داده است. با ما همراه باشید:

 

توک توک شریکی تا آبشار کوانگ سی لائوس

توک توک (Tuk tuk)، اصلاحی است که به همه نوع ریکشا، یک نوع وسیله حمل و نقل، در جنوب شرقی آسیا می گویند. راننده های توک توک، تلاش می کنند که تعداد مسافرهای بیشتری سوار کنند که قیمت ببین آن ها تقسیم شوند. معمولا هر شخص در صورتی که مسافران دیگری نیز وجود داشته باشند، ۵۰ هزارکیپ (حدودا ۶ دلار) را هزینه خواهد کرد. شما برای سوار شدن باید به چهارراه اصلی لوانگ پرابانگ بروید.

مزایا: یکی از ارزان ترین روش ها برای رسیدن به آبشار است.

معایب: شاید مجبور شوید که زمان زیادی را منتظر بمانید تا توک توک شما پر شود.

 

توک توک خصوصی

اگر بخواهید یک توک توک را اجاره کنید که شما را به آبشار برده، منتظرتان بماند و شما را برگرداند حدودا ۲۲ تا ۲۵ دلار باید هزینه کنید. پیشنهاد می کنیم که از آن هایی که در چهار راه اصلی لوانگ پرابانگ ایستاده و شبیه مافیا هستند توک توک اجاره نکنید، بلکه به سراغ آن هایی بروید که در خیابان های اطراف پارک کرده اند و فراموش هم نکنید که شما باید سوار یکی از ماشین های ۴ چرخه و نه آن ها که ۳ چرخه هستند، شوید. برای اطمینان بیشتر می توانید شماره چند راننده مطمئن را از هتل یا محل اقامتتان تهیه کیند.

مزایا: راحت ترین راه برای رسیدن است زیرا هر زمان که بخواهید می روید و هر زمان که بخواهید برمی گردید.

معایب: به طور کلی توک توک ها با این در جاده خوبی حرکت می کنند، کمی تکان دارند و آن هایی که در اثر تکان ماشین اذیت می شوند، شاید دچار سرگیجه شوند.

 

 

 

مینی ون

آژانس های مسافرتی می توانند یک حمل و نقل توسط مینی ون عمومی را به شما بفروشند. کیفیت مینی ون ها متفاوت است، اما اگر شما خوش شانس باشد نوع کولردار نصیبتان می شود. زمان سوار و پیاده شدن در این مینی ون های آژانسی مشخص است و حدودا ۶۰ هزار کیپ لائو، هزینه دارد.

در زمان نوشتن این، هزینه ۶۰،۰۰۰ کیپ و زمان خروج ۱۱:۳۰ و ۱:۳۰ بعد از ظهر است.

مزایا: هزینه آن بسیار ارزان است.

معایب: مینی ون مسافران را در هتل های مختلفی سوار می کند و این روند می تواند طول بکشد. زمان بازگشت نیز مشخص شده است که شما فقط چند ساعت در آبشار کوانگ سی لائوس خواهید بود.

قایق تا آبشار کوانگ سی لائوس

این روش جذابی است، چراکه دو تجربه هیجان انگیز را در لائوس ارائه می دهد: قایق سواری و دیدن آبشارها. قایق های موزی BB01 شما را به طول ۱ ساعت در میان مناظر شگفت انگیز این منطقه و رودخانه مکونگ می گرداند. شما توسط قایق نمی توانید کاملا به آبشار نزدیک شوید، بلکه در نزدیک ترین جا پیاده شده و یک تجربه جالب را با سوار شدن بر ماشین های کامیون مانند برای چند کیلومتر خواهید داشت. بهتر از همه این است که شما درست در حوالی غروب آفتاب مجددا به رودخانه بازمی گردید، که بهترین زمان برای دیدن آن است.

مزایا: ترکیب دیدن آبشار ها و قایق سواری در رودخانه بسیار هیجان انگیز خواهد بود.

معایب: اگر برای رسیدن به لوانگ پرابانگ از قایق های آهسته استفاده کرده اید، شاید این تجربه برایتان تکراری باشد

موتورسیکلت

جاده رسیدن به آبشار کوانگ سی لائوس تقریبا سالم است و شما می توانید هوای آزاد استشمام کرده و از مناظر لذت ببرید. هزینه اجاره یک موتور در لوانگ پرابانگ تقریبا ۲۰ دلار در روز بدون هزینه بنزین است. البته اگر تا به حال موتور سیکلت را خودتان استفاده نکرده اید، این جاده برای یادگیری مناسب نخواهد بود! مسئله بسیار مهم برای این مورد مطمئنا مهارت رانندگی شما خواهد بود، زیرا رانندگی در لائوس مطمئنا با جایی که زندگی می کنید متفاوت است، مخصوصا حواستان باید به ماشین های سنگین، چاله ها و پل های شکسته باشد.

اگر موتور اجاره کردید این موارد را به یاد داشته باشید: موتور دزدی رایج است، پس در پارکینگ های مطمئن پارک کنید، موتور را قف کرده و از قفل های اضافی که شرکت های اجاره ماشین به شما می دهند استفاده کنید. از کوله پشتی استفاده کنید و از همراه داشتن کیف های دستی بپرهیزید. در نهایت حتما یک کلاه ایمنی و لباس های مناسب موتور سواری داشته باشید.

مزایا: استقلالی که خواهید داشت، هرجا که بخواهید توقف می کنید و هر موقع که بخواهید حرکت می کند.

معایب: اگر خدای ناکرده تصادف کنید، مسائل زیادی پیش رویتان است که مهم ترین مسئله، خدمات پزشکی ضعیف لائوس است.

 

 

ادامه نوشته

مزارع اسطوخودوس پروانس

به نام خدا

طبیعت گوناگون و متنوع منطقه پروانس (Provence)، آن را به یک از خواستنی‌ترین مقصدهای مسافران تور فرانسه تبدیل کرده است. از قله‌های برف گرفته تا سواحل رمانتیک، شما می‌توانید همه چیز را در این منطقه کوچک پیدا کنید. سه تا از شش پارک ملی فرانسه در این منطقه قرار دارند. دهکده‌های کوچک و زیبای بسیاری در امتداد رودخانه Rhône قرار گرفته‌اند و دره معروف Verdon نیز بخشی از این منطقه است.

احتمالا برجسته‌ترین ویژگی Provence مزارع معطر اسطوخودوس آن است. البته این مزارع زیبا، تنها گوشه کوچکی از دنیای بی‌نهایت تماشایی این منطقه از فرانسه هستند. به خاطر ویژگی‌های جغرافیایی‌اش، Provence گیاهان بومی بسیاری دارد؛ در میان آن‌ها مزارع تماشایی خشخاش، مریم گلی، رزماری، بلوط کرمس و دیگر گیاهان مختص مناطق مدیترانه هستند. تمام این رایحه‌ها و مزه‌های منحصر به فرد باعث شده‌اند آشپزی این منطقه در جهان مشهور شده و آن را به مکانی عالی برای دیدن در تور فرانسه تبدیل کرده‌اند.

 

مناظر عالی، فعالیت‌های تفریحی متنوع و غذاهای فوق‌العاده خوشمزه، مهم‌ترین دلایل‌تان برای رفتن به این بخش فرانسه خواهند بود. آب و هوا در تمام طول سال در این منطقه معتدل است. با استفاده از اتومبیل، اتوبوس یا قطار می‌توانید به پروانس رسیده و با همین وسایل نیز می‌توانید در این منطقه بگردید. نزدیک‌ترین فرودگاه‌ها به پروانس، در شهرهای مارسی و نیس قرار دارند.

تندیس ازادی

به نام خدا

مجسمه یا تندیس ازادی مجسمه‌ای بزرگ است که در اواخر قرن ۱۹ میلادی، به مناسبت صدمین سالگرد استقلالامریکا از طرف به آمریکا اهدا شد. امروزه این مجسمه نمادی از آمریکا است. در مورد مجسمه‌ی آزادی حقایق جالبی وجود دارد

مجسمه‌ی آزادی، مجسمه‌ی زنی است با لباس رومی که یک پای او در زنجیر است. این الهه‌ی آزادی در دست راست خود مشعلی در دست دارد و در دست چپ‌اش هم می‌توانید لوح‌هایی را مشاهده کنید که همان تاریخ تصویب بیانیه‌ی استقلال آمریکا است؛ امروزه مجسمه‌ی آزادی به یکی از برترین جاذبه‌های گردشگری آمریکا و نیویورک تبدیل شده است. اگر دوست دارید حقایق جالب در مورد این مجسمه را بدانید، در ادامه ما را همراهی کنید:

۱. رنگ مجسمه‌ی آزادی قبلا به رنگ قهوه‌ای تیره بود.

۲. مجسمه‌ی آزادی قرار بود برای مصر ساخته شود.

۳. هر ساله ۳/۲ میلیون نفر از مجسمه‌ی آزادی بازدید می‌کنند.

۴. نام کامل مجسه‌ی آزادی «آزادی‌های تعالی‌بخش جهان» است.

۵. ۷ شی تیزی که در تاج مجسمه‌ی آزادی قرار دارد، نشان‌دهنده‌ی ۷ اقیانوس و ۷ قاره‌ی جهان است و مفهومی جهانی را از آزادی نشان می‌دهد. 

 

 

 

۶. برای ساخت مجسمه‌ی آزادی از «Pagan Goddess Libertas» رومی الهام گرفته شده است.

۷. سر مجسمه ی آزادی در سال ۱۸۷۸ در نمایشگاه جهانی پاریس به نمایش گذاشته شد.

۸. دور کمر مجسمه‌ی آزادی ۱۰/۶ متر است.

۹. مشعل اصلی  مجسمه‌ی آزادی در سال ۱۹۸۴ با یک مشعل مسی جایگزین شد؛ این مشعل جدید با طلای ۲۴ عیار پوشیده شده بود.

۱۰. یک خانواده در جزیره‌ی آزادی زندگی می‌کنند، جایی که مجسمه‌ی آزادی قرار دارد.

۱۱. گفته می‌شود هر ساله حدود ۶۰۰ صاعقه و رعد و برق به برج آزادی اصابت می‌کند.

۱۲. سایز کفش مجسمه‌ی آزادی ۸۷۹ است.

۱۳. گوستاو ایفل که طراح برج ایفل است، در طراحی مجسمه‌ی آزادی هم نقش داشت.

۱۴.  کشورهای مختلفی از جمله برزیل،پاکستان، مالزی، تایوان و حتی چین یک کپی از مجسمه‌ی آزادی را در کشورشان ساخته‌اند!

۱۵. هزینه‌ی ساخت مجسمه‌ی آزادی و پایه‌ی آن ۵۰۰ هزار دلار بود که معادل ۱۰ میلیون دلار امروز است.

ادامه نوشته

موزه گوگنهایم،

فرانک گری، معمار موزه گوگنهایم، است. فرانک‌ اُ‌گری (Frank O. Gehry)‏ معمار مشهور معاصر آمریکایی-کانادایی تبار است. او در سال ۱۹۲۹ میلادی در خانواده‌ای یهودی در شهر تورنتوی کانادا (با نام اصلی فرانک اون گلدبرگ) دیده به جهان گشود. فرانک در سال ۱۹۴۷ میلادی به همراه خانواده‌اش به لس آنجلس مهاجرت کرد و در دانشگاه جنوب کالیفرنیا به تحصیل در رشته معماری پرداخت. او از شاگردان ویلیام پریرا است. در سال ۱۹۵۶ میلادی در دانشگاه هاروارد به تحصیل در رشته برنامه‌ریزی شهری پرداخت و هم‌زمان در دفتر ویکتور گروئن مشغول به کار شد. او اکنون شهروند ایالات متحده و ساکن لس آنجلس است.

ر کارهای اولیه گری می‌توان تأثیراتی از معماران سوئیس و فرانسه به خصوص لوکوربوزیه را مشاهده کرد. این تأثیرات را تا سال ۱۹۷۲ می‌توان در کارهای گری مانند استفاده از فرم‌های هندسی ساده دید. به طور کلی در کارهای گری نوعی گرایش مجسمه‌سازانه را می‌توان یافت؛ از توسعه خانه همسرش (۱۹۸۷) تا موفق‌ترین کارش در سبک فولدینگ، یعنی موزه هنرهای معاصر بیلبائو. موزه گوگنهایم بیلبائو یکی از معروف‌ترین موزه‌های جهان است. این موزه در اسپانیا و در شهر بیلبائو واقع شده است. در سال ۱۹۹۷ این موزه در بیلبائو افتتحاح شد که پس از آن صنعت توریست در این شهر افزایش چشمگیری پیدا کرد.

او می‌گوید:

«من آثار هنرمندان را نگاه می‌کنم و هنر را به مثابه وسیله‌ای برای الهام خودم می‌پندارم و سعی می‌کنم تحت تأثیر هیچ فرهنگی نباشم. در هر کارم روش‌های جدید را جستجو می‌کنم. برای من قانون و قاعده محدودکننده وجود ندارد و اصولا مرزی بین درست و نادرست نمی‌دانم.»

گری از پیشگامان عرصه معماری فولدینگ است. مابه‌ازای علمی زبان معماری فولد، نظریات بحران و تداوم است. بحران یا فروپاشی در تبدیل سریع از حالتی به حالت دیگر، مانند آب به یخ یا بخار، تجلی می‌کند. بحران یا به دو پاره شدن می‌انجامد یا به پیچیده شدن، در هم فرو رفتن و در هم تنیدن که مضمون معماری فولدینگ یا لایه‌لایه است. در این معماری که گویی در حال فرو ریختن و کج شدن است، ترتیب پلان، نما و مقطع با هم اشکال ابهام‌آمیزی همانند کریستال‌ها می‌آفرینند. این بازی را گری با در هم ریختن زبان‌های مختلف معماری و ترکیب آنها آغاز کرده‌ است. در بنای موزه ویترای او در وایمار المان، که در کارهای آیزنمن تأثیر گذاشت، اجزای معماری مکعب‌های در هم تنیده و دفرمه‌اند. از همین رو بعضی معماری او را جانورگونه و کرم‌گونه نامیده‌اند. در کل می‌توان گفت معماری گری نوعی سبک شخصی و غیرتقلیدی و بدون برنامه خاصی است. نوعی عدم قطعیت در اکثریت پروژه‌های گری دیده می‌شود. آثار گری به طور کلی نتیجه یک روند طولانی طراحی است که با استفاده از اسکیس‌های متعدد، مدل‌های کامپیوتری و ماکت‌های بزرگ حاصل شده‌ است. اسکیس‌ها و نمودارهای اولیه به مدل‌های فیزیکی با مقیاس‌های مختلف تبدیل و این مدل‌ها در نهایت به ساخت ماکت‌های کامل می‌انجامد.

نکته بسیار جالب در روند طراحی گری استفاده از رایانه در این روند است. بر خلاف سایر معماران که از نرم‌افزارهای معمول دو بعدی و سه بعدی مانند CAD و MAX برای کارهای خود استفاده می‌کنند، گری از نرم‌افزار کاتیا، نرم‌افزاری مربوط به طراحی جامدات، استفاده می‌کند. این نرم‌افزار اغلب برای طراحی خودرو و هواپیما و محاسبات پیچیده بدنه‌های مختلف کاربرد دارد و هماهنگی بسیار عالی با سایر نرم‌افزارها دارد. کاتیا سطوح را تحلیل و بر اساس محدودیت سازه‌ای، کارکردی و اقتصادی پروژه آن را تصحیح می‌کرد. داده‌های عددی که به این ترتیب به دست می‌آمدند بار دیگر روی یک مدل پیاده می‌شدند تا حجم‌ها کنترل شوند و در صورت لزوم تغییر کنند. این رفت و برگشت بین مدل‌های مطالعاتی و داده‌های دیجیتال بنیاد شکلی پروژه را به وجود می‌آورند. سپس از داده‌های کامپیوتر برای تهیه پلان‌های ساخت موزه استفاده شد.

ادامه نوشته

ارامگاه فردوسی

به نام خدا

آرامگاه فردوسی محل دفن حکیم ابوالقاسم فردوسی است که در توس مشهد قرار دارد. طرح مقبره امروزی ترکیبی از طرح‌های ارائه‌شده توسط آندره گدار و کریم طاهرزاده بهزاد است.

در ۲۸ کیلومتری غرب روستای باز، آرامگاه یکی از بزرگان این آب و خاک و احیاکننده زبان پارسی، «ابوالقاسم فردوسی» است. فردوسی، شاعر حماسه‌سرای ایرانی، در سال ۳۲۹ هجری قمری چشم به جهان گشود. وی در خانواده‌ای دهقان بدنیا آمد، دهقانان در طبقه‌ اشراف در عصر ساسانی بودند که از نظر اعتبار و ثروت در درجه دوم کشور قرار داشتند.

از زندگی فردوسی قبل از سرودن شاهنامه اطلاعات درستی در دسترس نیست، بر اساس برخی روایات اولین پسر او در سال ۳۵۹ هجری قمری به دنیا آمد، از همسر فردوسی اطلاعات درستی در دسترس نیست و بسیاری از پژوهشگران ازجمله محمدتقی بهار، زنی که در ابتدای داستان بیژن و منیژه از آن یادشده است را همسر فردوسی می‌دانند. در برخی از روایات به این مسئله اشاره شده که وقتی فردوسی ۶۷ ساله بود پسر ۳۷ ساله خود را از دست می‌دهد و از این موضوع بسیار آزرده می‌شود و در برخی از اشعارش به این مسئله اشاره شده است.

بر اساس مدارک موجود از شاهنامه ابومنصوری، فردوسی شاهنامه را از سی‌سالگی سرود، ولی با توجه به استعداد این شاعر می‌توان در نظر داشت که او از سنین نوجوانی مشغول به این کار بوده است. در شاهنامه بخشی از اشعار، متعلق به دقیقی است که خود فردوسی هم به این مسئله اشاره داشته است و بقیه شاهنامه که سروده شخص اوست، اصل شاهنامه به شمار می‌رود.

فردوسی داستان‌هایی را در عصر منصور بن نوح، امیر سامانی، سروده بود. سپس در حدود سال ۳۷۰ هجری قمری، در روزگار نوح دوم پسر منصور و پس از مرگ دقیقی، به نظم درآوردن متن شاهنامه ابومنصوری را شروع کرد. احتمال این موضوع زیاد است که دقیقی به دستور شاه سامانی کار نظم شاهنامه را شروع کرده بود. به همین دلیل، فردوسی برای دنبال کردن کار دقیقی، به بخارا پایتخت سامانیان، سفر کرد تا هم دستور ادامه کار را از شاه سامانی بگیرد و از پشتیبانی مالی او برخوردار شود و هم این‌که از نسخه‌ای از شاهنامه منثور ابومنصور محمد بن عبدالرزاق استفاده کند؛ اما بعد از این‌که دوستی از همشهریانش دست‌نویسی از این منبع را در دسترس او گذاشت، از این کار صرف‌نظر کرد و کار را در شهر خود شروع کرد. امیرک منصور، فرزند ابومنصور محمد بن عبدالرزاق فردوسی را ازنظر مالی پشتیبانی کرد، اما این دوران طولی نکشید و امیرک منصور کشته شد.

 

در آخر شاهنامه در سال ۳۸۴ هجری قمری به پایان رسید و اولین ویرایش این اثر ۱۶ سال پس از این تاریخ به اتمام رسید و بخش‌هایی هم به شاهنامه اضافه شد.

بنای آرامگاه فردوسی یکی از زیباترین مقبره‌های ایران است که در طول زمان تغییرات زیادی کرده است و معماران بزرگی برای طراحی بنای مقبره شاعر بزرگ ایران طرح‌هایی ارائه کرده‌اند، با ما همراه باشید تا این بنای زیبا را بهتر بشناسیم و با حقایق آن آشنا شویم:

۱. پیکر فردوسی را به دلیل شیعه بودن به قبرستان راه ندادند و به همین دلیل در باغ شخصی خود او، در شهر تابران توس دفن شد.

۲. در مقدمه شاهنامه بایسنقری ساختن اولین مقبره برای فردوسی را به «ارسلان جاذب» نسبت داده‌اند.

۳. صدسال بعد از مرگ فردوسی این بنا همچنان برپا بود و در حمله غزنویان بنا آسیبی ندید.

۴. در سال ۶۴۱ هجری قمری، «امیر مغول» تصمیم گرفت تا برای بنای قلعه‌ای در طوس، آرامگاه را ویران کند و از مصالح آن در ساخت قلعه استفاده کند.

۵. در دوران حکومت «غازان خان» شخصی به نام «امیر ایسن قتلغ» ساختمانی در نزدیکی مقبره بنا کرد و خانقاهی هم در کنار آن قرار گرفت. قبل از به پایان رسیدن این بنا، امیر ایسن درگذشت.

۶. تا نیمه دوم قرن هشتم،ارامگاه فردوسی در کنار قبر محمد غزالی و معشوق توسی در بخش شرقی توس بود.

 

ادامه نوشته

پل خواجو

به نام خدا

پل خواجو یادگاری از آبادانی‌های شاه‌عباس دوم، با عملکردهایی چون سد و تنظیم جریان آب، در عصر خود از شاهکارهای پل‌سازی جهان بوده است. 

 

پل بابا رکن‌الدین یا پل خواجو که در شهر اصفحان و روی رودخانه زاینده‌رود واقع‌شده، در شرق سی‌وسه‌پل قرار دارد. این پل که در طی اعصار مختلف نام‌های بسیاری به خود گرفته، از حیث تقارن، استحکام و سبک معماری، زیبایی‌های چشم‌نوازی را در خود جای‌داده است.

 

این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۱۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تاریخچه پل

 

پل خواجو از اواخر تیموری شالوده‌هایی داشته و به امر شاه‌عباس دوم در سال ۱۰۶۰ به‌ صورت امروزی آن ساخته‌ شده است. وسط این پل برای اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده او ساختمان مخصوصی (که به نام بیگربیکی شهرت دارد) بنا شد که هم‌اکنون نیز وجود دارد و طاق‌های آن دارای تزئینات نقاشی است. نام پل خواجو، تحریف کلمه «خواجه» است که به مناسبت لقب بزرگان و خواجه‌های عصر صفوی نام‌گذاری شده است.

 

"تاورنیه" سیاح اروپایی نوشته است که در دو طرف خیابان این پل دو خانه وجود دارد که متعلق به شاه است و رودخانه در هیچ کجا بستری به این زیبایی ندارد و چون این محل از همه‌ جا گودتر است، همین امر تا اندازه‌ای شاه‌عباس را وادار به ساختن این پل کرد و چون محل گبرها آن‌ طرف رودخانه بوده برای این‌ که آنان از خیابان چهارباغ نگذرند، برای کوتاه‌تر کردن راه این پل ساخته شد و تاریخ آن ۱۰۵۷ تا ۱۰۷۷ هجری است.

همچنین وقتی‌ که پل به اتمام رسید به همان نام حسن بیک نامیده شد.

 

در کتاب عباسنامه تألیف محمد طاهر وحید قزوینی به سال (۱۱۱۰ تا ۱۰۱۵ ه) شرح مفصلی راجع به ساختمان پل حسن‌آباد "خواجو" نوشته به خلاصه این‌ که پس از اتمام، شاه‌عباس دوم دستور آیین بستن و گل‌ریزان کردن پل را به عهده و اهتمام مقصود بیک سفره‌ چی‌ باشی واگذار کرد و تزیین هر یک از طاق‌های آن پل به عهده یکی از امرای محل بود و چشمه‌های وسط که به‌ منزله دل در بدن و معنی در سخن است از طرف شاه آیین بسته شد و می‌نویسد:

آب رودخانه را به بالای پل سد نموده به‌طوری‌که فواره حوض آن تقریباً سه گز می‌جست، سایبان‌های زرنگار از مبدأ تا منتهای پل بر سر پا بود و رشته‌های مفتول جهت آویختن فانوس و قنادیل به طرح‌های مختلف کشیده بودند و در هر مجلسی فرش‌های قالی کرمانی و قائنی افتاده بود و در هر حجره‌ای شاهد سنبل مو بر پای ایستاده و جوانان خطه ارم عباس‌آباد و سیمبران خوش آب و رنگ هندو و ارامنه شمشاد قامت گل‌رخسار مجلس را به‌صورت نگار گردانیده بودند و اعلی‌حضرت ضل‌اللهی کامران و کامیاب تا حین طلوع صبح عالمتاب در عبارت شرقی پل مزبور استراحت و امرا و مقربان و ملازمان هر یک در حجرات مختلف خود غنودند.

در وصف ساختن دریاچه و سد روی پل مزبور بابا محمدعلی اصفهانی حدود (۱۰۸۱ ه.ق) از شعرای مصاحب حکیم شفایی چنین سروده است:

ندانم چون کنم تعریف آن پل                      کزو ایجاد شد راه توکل

شکوه بحر اگر آنجا کشد سر                        جهد مانند میمونی ز چنبر

بانی آن شاه‌عباس دوم است و تاریخ بنای پل (۱۰۶۰ ه.ق) و بنای سد (۱۰۶۸ ه.ق) بوده است.

این پل علاوه بر اینکه برای عبور و مرور قوافل و عابران ساخته‌ شده بود، برای تفرج و گردش مردم و پادشاه نیز مستعد بوده است. چنانچه از قصص‌الخاقانی نقل‌ شده در سال (۱۰۶۰ ه.ق) که پل ساخته شد و به پل شاهی شهرت یافت.

آنچان که مؤلف تاریخ اصفهان گفته اساس پل قبل از عجم بوده معلوم نیست چه زمانی را در نظر داشته است ولی آنچه مسلم است این است که پیش از  اسلام اساس آن پل وجود داشته و در زمان ترکمان‌ها تعمیری از آن شده و در دوران صفویه طبقه بالای آن ساخته‌ شده و در زمان بیگلربیگی صدر اصفهانی روی مرتبه فوقانی بالاخانه‌ای به نام خودساخته که در سال (۱۳۱۰ ه.ق) از طرف ظل‌السلطان خراب شده است.

 

 

ارامگاه حافظ

به نام خدا

حافظ شیرازی، شهد ادب پارسی، ملقب به لسان غیب و ترجمان‌الاسرار بود، از این روی جای تعجب نیست که آرامگاه وی حافظ اسرار عرفانی و تماشاگه راز باشد.

 به دو مصرع پایین سنگ قبر حافظ که بنگریم (چراغ اهل معنی خواجه حافظ /  بجو تاريخش از خاك مصلی) رازی نهان را بر ما آشکار می‌سازد. خاک مصلی به حروف ابجد سال وفات حافظ را گزارش می‌کند. نمای بیرونی سقف آرامگاه متشکل از رنگ‌های آبی فیروزه‌ای نماد بهشت، قرمز ارغوانی نشان شراب ازلی، سفید و سیاه نماد شب و روز و قهوه‌ای سوخته نماد خاک، هر یک ما را به عالم معنی اشارت می‌دهد.

موقعیت جغرافیایی

شهر شیزار، مرکز استان فارس به طول ۴۰ کیلومتر و عرضی متفاوت بین ۱۵ تا ۳۰ کیلومتر با مساحت ۱۲۶۸ کیلومتر مربع به شکل مستطیل و از لحاظ جغرافیایی در جنوب غربی ایران و در بخش مرکزی فارس قرار دارد. اطراف شیراز را رشته کوه‌های نسبتاً مرتفعی به شکل حصاری استوار، احاطه کرده‌اند که از لحاظ سوق الجیشی و حفظ شهر اهمیت ویژه‌ای دارند. این شهر از سمت غرب به کوه دراک، از سمت شمال به کوه‌های بمو، سبزپوشان، چهل‌مقام و باباکوهی (از رشته‌کوه‌های زاگرس) محدود شده‌است.

ارامگاه حافظ در شمال شهر شیراز، پایین تر از دروازه قرآن در منطقهٔ حافظیّه در فضایی آکنده از عطر و زیبایی گل‌های جان‌پرور، درآمیخته با شور اشعار خواجه، واقع شده‌است.

برای سفر به شیراز و بازدید ازجاهای دیدنی شیراز، بهترین آفر تور شیراز را از آژانس‌های مسافرتی معتبر ببینید و ارزان‌تر از هر جای دیگر تور خود را به راحتی خریداری کنید.

 

 

 

 

 

 

 

تاریخچه

طلوع جاودان لسان‌الغیب

در خصوص سال دقیق ولادت ترجمان الاسرار؛ حافظ شیرازی،  بین مورخین و حافظ شناسان اختلاف نظر است. دکتر ذبیح الله صفا، ولادت حافظ را در ۷۲۷ و دکتر غنی آن را در ۷۱۷ می‌داند. برخی دیگر از محققین همانند علامه دهخدا، براساس قطعه‌ای از حافظ، ولادت او را قبل از این سال‌ها و حدود ۷۱۰ هجری قمری تخمین می‌زنند. سال وفات او به نظر اغلب مورخین و ادیبان ۷۹۲ هجری قمری است. در کتاب مجمل فصیحی نوشته فصیح خوافی که معاصر حافظ بوده و همچنین نفحات الانس تالیف جامی، صراحتا این تاریخ به عنوان سال وفات خواجه قید شده است.

 

شیراز آن‌ زمان

شیراز زادگاه سعدی و حافظ، که تاریخ و فرهنگ این مرز و بوم را با نسیم خوش نظم و نثر پارسی معطر کرده است، شهری است به قدمت تاریخ تمدن‌های دور پارسی. نام شیراز در الواح عیلامی مکشوف در تخت جمشید (به صورت شیرازی ) آمده است که نشان می‌دهد در عهد هخامنشی شهری دایر و آباد بوده است.

جغرافی‌نویسان اسلامی اتفاق نظر دارند که محمد بن یوسف، که از جانب برادر خود، حجاج بن یوسف ثقفی، والی فارس شده بود؛ در سال ۷۴ هجری، شهر شیراز را تجدید بنا کرد. در منابع قدیم و نزدیک به عصر حافظ، دو تصویر و توصیف از شیراز دیده می‌شود:

نخست از حمدالله مستوفی (م حدود ۷۵۰ هـ.ق) و دوم از ابن بطوطه (م ۷۷۹ هـ.ق) که شیراز را به چشم خود دیده و توصیفاتی کوتاه ولی ارزنده، از شهر و زندگانی اجتماعی و ‌سیاسی آن به دست می‌دهد.

آنچه از گزارش‌های این جغرافی‌نویسان به دست می‌آید، چنین است:

در قرن هشتم، شیراز دارای برج و بارویی بوده است که صمصام‌الدوله، فرزند عضدالدوله آن را در قرن چهارم بنیان نهاده بوده است. در آن زمان (میانه قرن هشتم) شیراز ۱۷ محله و ۹ دروازه داشته، هوای شیراز معتدل و در غایت خوشی بوده، آبش از قنوات تأمین می‌شد و بهترین کاریز آن، رکن‌آباد بوده است که رکن‌الدوله بن ابن بویه دیلمی بنیان آن را نهاده و حافظ در اشعار خویش، چنین از آن یاد می‌کند:

شیراز و آب رکنی و آن باد خوش نسیم                  عیبش مکن که خال رخ هفت کشور است 

از میوه‌هایش انگور مثقالی به غایت نیکو بوده و در آن‌جا، درخت سرو خوب می‌رویید و فراوان بوده است. (بنابراین اگر سرو در شعر سعدی و حافظ به اندازه گل و بلبل حضور دارد، عجیب نیست).

در مذهب،‌ مردم شهر اکثراً سنی شافعی و اندک نیز حنفی و شیعی بوده‌اند. اهل شهر درویش‌نهاد و پاک‌اعتقاد بوده‌اند و فقیر در این شهر کم بوده است و «شیرازی متمول به نادر افتد». شهر هرگز از اولیا خالی نبوده و بدین سبب آن را برج اولیا نام نهاده‌اند. در آن شهر جامع عتیقی هست که عمرولیث صفاری ساخته و نیز مسجد جدیدی (مسجد نو) که اتابک سعد بن زنگی سلغری و دارالشفایی که عضدالدوله ساخته است و سایر ابواب الخیر، از خانقاه و مدرسه و مسجد که در آن شهر هست، «همانا از پانصد بقعه درگذرد» که موقوفات بی‌شماری وابسته به آنهاست. همچنین در آنجا مزارات متبرکه است مثل امامزادگان محمد و احمد فرزندان امام موسی کاظم (ع) و بقعه شیخ ابوعبدالله خفیف و بقعه باباکوهی و روزبهان و شیخ سعدی و خواجو و ... .

 

شیراز در قرن هشتم، کانون مهم فرهنگی ایران و جهان اسلام و دارالعلم نیز بوده است. این شهر دارای دارالقرآن و مدارس علمیه بسیاری بوده که دانشمندانی چون میرسیدشریف جرجانی (استاد حافظ)، شمس‌الدین عاملی، مؤلف نفایس الفنون، در آن درس می‌گفته‌اند و در رباط شیخ ابوعبدالله خفیف، ابوسعید بلیانی به بیش از هفتاد کس درس می‌داده است. در این مدارس علوم متداول عصر، به‌ویژه علوم قرآنی و مخصوصاً علم قرائت و تفسیر، تدریس می‌شده است که عمده‌ترین تفسیر قرآن در محافل علمی عصر حافظ «کشاف زمخشری» بوده و بی‌جهت نیست که ابن بطوطه می‌گوید:

روی زمین هیچ جا قرآن را به خوبی شیرازی‌ها نمی‌خوانند و حافظ نیز در اشعارش از «درس قرآن» سخن می‌گوید:

 حافظا در کنج فقر و خلوت شب‌های تار             تا بود وردت دعا و درس قرآن، غم مخور 

ادامه نوشته

کاخ سفید

به نام خدا

کاخ سفید معروف‌ترین کاخ و بنای ایالت متحده امریکا محسوب می‌شود و شاید کمتر کسی بداند چه اتفاقاتی در خانه‌ای که قدرتمندترین رییس‌جمهور دنیا در آن زندگی می‌کند، رخ می‌دهد. این ساختمان سفید که با تصور شرقی ما از عظمت و شکوه یک کاخ فاصله دارد، خانه بزرگی در پلاک ۱۶۰۰ خیابان پنسیلوانیا در شهر واشنگتن است و دفتر کار و محل اقامت رییس‌جمهور آمریکا و خانواده‌اش محسوب می‌شود. این ساختمان بین سال‌های ۱۷۹۲ و ۱۸۰۰ با ماسه سنگ‌های سفید به سبک معماری جرجی، همزمان با ساخت شهر نیویورک ساخته شد. کاخ سفید در سال ۱۸۱۴ (در طول جنگ ۱۸۱۲) توسط ارتش بریتانیا صدمات فراوانی را متحمل شد و محتویات آن به تاراج رفت؛ اما کمی بعد از ویرانی آن را بازسازی کردند. این کاخ در طول سالیان متمادی بارها بازسازی و گسترش یافته است.

ن ساختمان بین سال‌های ۱۷۹۲ و ۱۸۰۰ با ماسه سنگ‌های سفید به سبک معماری جرجی همزمان با ساخت شهر نیویورک ساخته شد.
جان آدامز اولین رئیس جمهورامریکا بود که در کاخ سفید اقامت نمود و از آن دوران کاخ سفید همواره محل اقامت رئیسجمهور وقت آمریکا بودهاست، هنگامی که توماس جفرسون (۱۸۰۱) در کاخ سفید اقامت یافت با کمک مهندس معمار بنجامین هنری لاتروب بنای بیرونی کاخ را با افزودن دو ستون گسترش داد، کاخ سفید در سال ۱۸۱۴ (در طول جنگ ۱۸۱۲) توسط ارتش بریتانیا صدمه فراوان دید و محتویات آن به تاراج رفت، ولی مدت زمان کمی بعد از ویرانی اقدام به بازسازی آن شد، در اکتبر سال ۱۸۱۷ رئیس جمهور آمریکا جیمز مونرودر کاخ سفید که فقط قسمتی از آن بازسازی شده بود اقامت یافت.

 

 

فلسفه نامگذاری

---

بنای کاخ سفید در ابتدا «قصر ریاست جمهوری» یا عمارت ریاست جمهوری نامیده می شد، این بنا برای اولین بار در سال ۱۸۱۱ کاخ سفید نام گرفت، به روایتی در زمان بازسازی، این بنا را سفید کردند تا آثار سوختگی آن را بپوشانند و از آن زمان سفید نامیده شد، این روایت بی اساس است، زیرا این بنا از زمان ساخت آن در سال ۱۷۹۸ سفید، رنگ شده بود.
این بنا در متون رسمی عمارت هیئت اجرایی نامیده میشد، اما در زمان ریاست جمهوری تئودور روزولت ۱۹۰۱ نام غیررسمی کاخ سفید واشینگتن روی سرنامه‌های رسمی آن چاپ شد، در سرنامه‌های فعلی هم لغت کاخ سفید و واشینگتن در وسط صفحه چاپ میشود که به زمان کابینه فرانکلین دلانو روزولت بر میگردد، نظریه دیگری این است که نام کاخ سفید از نام مزرعه عمارت سفید که محل اقامت مارتا کاستیس واشینگتن بود گرفته شده  است، مزرعه عمارت سفید در بخش نیو کنت، در ایالت ویرجینیا واقع شده بود و در قرن هیجدهم رئیس جمهور و همسرش در آن زندگی می کردند.

حوادث مهم

---

در سال ۱۸۱۴ و در بحبوحه جنگ‌های مشهور به جنگ ۱۸۱۲ این عمارت به آتش کشیده شد که بخشی از پروژه به آتش کشیدن واشینگتن توسط ارتش بریتانیا بود، این آتش سوزی قسمت‌های داخلی را ویران و در قسمت‌های بیرونی باعث ایجاد نیم سوختگی‌های گسترده شد، بازسازی این صدمات بلافاصله و به سرعت آغاز گردید و رئیس جمهور جیمز مونرو در اکتبر ۱۸۱۷ به کاخ نقل مکان کرد، بازسازی‌های ادامه یافت و علاوه بر ساخت رواق جنوبی نیم دایره در سال ۱۸۲۴، رواق شمالی نیز در سال ۱۸۲۹ ساخته شد.

از آنجایی که تراکم در عمارت اجرایی بسیار زیاد بود، رئیس جمهور تئودور روزولت و تمامی کار‌های دفتری وی به بخش تازه ساخت بال غربی در سال ۱۹۰۱ منتقل شد. ۸ سال بعد و در دوران ریاست جمهوری ویلیام هووارد تفت بال غربی گسترش بیشتری یافت و در همان زمان اولین دفتر بیضی ساخته شد، در سال ۱۹۴۸، اقامتگاه به دلیل استفاده عمده از شاهپر (تیر عمارت) چوبی در اغلب قسمت‌ها بخصوص دیوارها، دیگر توان خود را از دست داده بود و رو به ویرانی میرفت که در همان دوران ریاست هری ترومن، اتاق‌های داخلی کاملاً برداشته شد و یک اسکلت فولادی برای تحمل بار داخلی جدید ساخته شد، هنگامی که این عملیات پایان پذیرفت اتاق‌ها بازسازی شدند

 

 

ادامه نوشته

انتالیا

به نام خدا

آنتالیا یکی از محبوب‌ترین شهرهای توریستی در ترکیه و غرب آن است، شهری ساحلی که بخش بزرگی از تاریخ و فرهنگ ترکیه را در خود جا داده و جز اولین سکونتگاه‌های انسانی در ترکیه به حساب می‌آید. همین باعث شده دیدنی‌های باستانی و تاریخی زیادی را در شهر آنتالیا ببینید. اما قبل از سفر به هر نقطه ای از جهان داشتن اطلاعات کافی درباره جاذبه هایی که در آن مقصد وجود دارد و همچنین چشم اندازی نسبت به رستوران ها و هتل ها و امکانات آنها از جمله نیازهایی است که مسافران باید در اختیار داشته باشند.

 

موقعیت جغرافیایی شهر آنتالیا

شهر آنتالیا از لحاظ جغرافیایی در مرکز استان آنتالیا و در منطقه ی مدیترانه و غرب ترکیه واقع شده است. این شهر از سمت شمال با شهر بوردور، از جنوب به دریای مدیترانه، از شرق به شهر سریک، از غرب به شهر کورکوتلی و از جنوب غرب به شهر کمر احاطه شده‌است. مساحت این شهر ترکیه ای ۱۴۰۰ کیلومترمربع بوده و جمعیتی که در آن زندگی می کنند مطابق با آمار سرشماری که در سال ۲۰۱۴ انجام شده حدود یک میلیون و دویست هزار نفر بوده است.

 

اطلاعات کلی درباره شهر آنتالیا

زبان رسمی: ترکی استانبولی
واحد پول: لیر ترکیه
نوع برق شهری: ۲۳۰ ولت/ ۵۰ هرتز
کد کشور: ۹۰
شماره‌های اضطراری: ۱۱۲
اختلاف ساعت ترکیه به آنتالیا: یک ساعت و نیم از تهران عقب‌تر است.
فرودگاه‌های بین‌المللی : فرودگاه آنتالیا

 

امنیت در آنتالیا

آنتالیا شهر نسبتا امنی است اما خوب باید کمی حواستان به خودتان و وسایلتان به خصوص در اماکن شلوغ بیشتر جمع کنید. یک مورد دیگر که باید در آنتالیا بسیار به آن توجه کنید هنگام پرسیدن آدرس است بر خلاف بسیاری از اهالی که با روی خوش پاسختان را می دهند اما عده ای هستند که ممکن است از شما پول بگیرند و به آن مقصدی هم که می خواستید نرسید. وقتی در خیابان راه می روید ، کوله پشتی یا کیف خود را از سمت خیابان دور نگه دارید و از دسترس موتور سواران دور نگه دارید.

 

آب و هوای شهر آنتالیا

آب و هوای شهر آنتالیا با توجه به شرایط جغرافیایی که دارا هست همواره مدیترانه‌ای بوده و در  تابستان‌ها این شهر آفتابی و زمستان‌ها معتدل و بارانیمی شود. برای شنا در سواحل آن از ماه فروردین تا آبان ماه را پیشنهاد می‌کنیم. از نظر هواشناسی تا اکنون برف و یخبندان در این شهر بندرت دیده شده‌است.

 

السکا امریکا

به نام خدا

الاسکا بزرگترین ایالت امریکا است و به دلیل داشتن معادن نفت و دیگر معادن غنی، یکی از ثروتمندترین ایالت‌های این کشور به شمار می‌رود. پایتخت این ایالت ژونو است و از مهم‌ترین شهرهای آن می‌توان به نوم، انکوریج و فیربنکس اشاره کرد.

شاید یکی از ایالات آمریکا که خیلی حرفی در مورد آن زده نمی‌شود، ایالت آلاسکا باشد. آلاسکا دورترین و چهل و نهمین ایالت آمریکا است. در مورد این ایالت حقایقی وجود دارد که ما در این مقاله به معرفی ۲۰ حقیقت آن پرداخته‌ایم:

۱. در سال ۱۸۶۷ آمریکا آلاسکا را فقط به قیمت ۷/۲ میلیون دلار ازروسیه خریداری کرد.

 

۲. آلاسکا به قدری بزرگ است که ۷۵ ایالت نیو جرسی در آن جا می‌شود!

۳. یک گربه به مدت ۱۵ سال شهردار «Talkeetna» در آلاسکا بود!

۴. بزرگترین بخش آمریکا (بخش‌هایی که اغلب ایالات به آن تقسیم شده‌اند و این بخش‌ها از نظر اداری و دادگستری و مالیات و آموزش و خدمات از خودمختاری نسبتا زیادی برخوردارند) که در آلاسکا قرار دارد، تقریبا به اندازه‌ی المان است.

۵. در آلاسکا یک پیتزافروشی وجود دارد که پیتزاها را با هواپیما به مشتریان تحویل می‌دهد!

۶. بزرگترین زمین‌لرزه‌ی ثبت شده در آمریکا به بزرگی ۹/۲ ریشتر بود که در سال ۱۹۶۴ در «Prince William Sound» در آلاسکا به ثبت رسیده است.

۷. آلاسکا یک بیابان شنی دارد که ارتفاع تپه‌های شنی آن به بیش از ۴۵ متر می‌رسد.

 

ادامه نوشته

پارک ملی یلو استون

به نام خدا

پارک ملی یلواستون (Yellowstone)، قدیمی ترین پارک ملی دنیا است که در کشور آمریکا واقع شده است. عمده شهرت این پارک ملی، به دلیل وجود آبفشان چند رنگ و عجیب آن است که به آن الد فیتفول می گویند. این پارک ملی مملو از جنگل های کوهستانی و اکوسیستم های متنوع است. دلیل وجود آبفشان ها و چشمه های جوشان در این پارک، وجود مخزن بسیار بزرگی از گدازه های آتشفشانی در زیر زمین است. یلواستون بزرگ ترین پارک ملی آمریکا است که از نظر زمین شناسی اهمیت زیادی دارد. بهترین زمان بازدید از این منطقه فصل تابستان است. در این فصل بازدیدکنندگان بسیاری برای دیدن جاذبه های طبیعی و منحصر به فرد یلواستون به آن سفر می کنند و معمولا شلوغ ترین فصل سال برای این پارک ملی است.

 

 

ادامه نوشته

ارمگاه مولانا

به نام خدا

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایما، مزار مولانا درست در جایی قرار دارد که از کهن ترین مکان هایی است که آدمیان در آن زندگی می کردند، آثاری در این قسمت از قونیه یافت شده که حاکی از وجود انسان در ۷۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بوده است. مزار و حرم مولانا بر روی تپه ای با ارتفاع ۱۰۱۶ متر بنا شده و منظره بسیار دیدنی و خیره کننده ای دارد، این تپه تا به امروز بارها و بارها مورد کاوش باستان شناسان قرار گرفته و آثار ارزشمندی از آن به دست آمده که متعلق به هزاران سال پیش بوده است. دوران زندگی مولانا با سلطنت سلسله ی سلجوقیان یعنی همان دوران طلائی ساخت و ساز بناهای شاخص در ترکیه و ایران هم زمان بود.

 پس از مرگ مولانا برای گرامیداشت این معلم بزرگ صوفی حرمی برای مولانا ساخته شد که امروزه می توانیم ازآن بازدید کنیم. مساحت مقبره مولانا در ابتدا ۶.۵۰۰ متر مربع بود اما امروزه افزایش یافته و به ۱۸.۰۰۰ متر مربع رسیده است. ساخت و ساز مقبره ی مولانا در سال ۱۲۷۴ میلادی شروع شد و با نظارت همسر امیر سلیمان سلجوقی به پایان رسید. بر فراز قبر او یک گنبد مخروطی شکل به رنگ فیروزه ای ساختند که متشکل از صدها سفال است و امروزه مقبره ی او با این گنبد شناخته می شود. البته در سال ۱۸۵۴ میلادی چند بخش به ساختمان حرم مولانا اضافه شد تا بتواند جمعیت بیشتری را در خود جای دهد.

سال ۱۹۲۶ میلادی مراحل تبدیل مزار موالانا به موزه آغاز شد و سال ۱۹۲۷ میلادی عملاً مقبره او به موزه تبدیل شده بود و در سال ۱۹۵۴ میلادی حرم مولانا را موزه ی مولانا نامیدند، این موزه یکی از مهم ترین مکان های مقدس کشور ترکیه است. باید از درب اصلی موزه که بسیار بزرگ و چشم نواز است عبور کنید تا به حیاط وسیع، مرمرین و سنگ فرش شده موزه یا همان مقبره مولانا وارد شوید. در این هنگام بنایی کهن رو به روی شما ظاهر می شود؛ همان سازه باشکوهی که در زمان سلطان سلیمان سلجوقی ساخته شد. این بنا همانند بسیاری از دیگر بناهای موجود در ترکیه تابع سبک معماری ترکی، عثمانی و اسلامی است.

 

سمت راست بنا متعلق به مطبخ دراویش است، در این قسمت مردان و پیروان مولانا خدماتی گوناگون را ارائه می دهند تا مسیر سیر و سلوک عارفانه را بپیمایند. افرادی با عنوان های میدانچی، لباس شوی، شربت چی، پادو، قهوه کوب، جاروکش و مامور خواب در این قسمت رفت و آمد می کردند و امروزه مستخدمان و خدمه ی موزه در این مکان فعالیت می کنند. در این مطبخ آموزش رقص و مراسم سماع هم انجام می گیرد و به علاقمندان این آداب را آموزش می دهند. رقص سماع یکی از مهم ترین مراسم ها برای بزرگداشت یاد مولانا می باشد که در هنگام مناسبت های مختلف در حیاط این موزه برگزار می شود. سمت چپ بنا ۱۷ اتاقک یا سلول برای تزکیه نفس عارفان و درویش ها وجود دارد،  اما آنچه در محوطه موزه ی مولانا به وضوح به چشم می آید حوضچه ای زیبا در وسط حیاط است که با نام چشمه ی تزکیه یا شستشو شناخته می شود و با نظارت شخص سلطان سلیم ساخته شده است.

 

 

ادامه نوشته

دارک هدج

به نام خدا

دارک هدج، ایرلند

در اینکه دنیا خود یکی از مکانهای زیباست شکی نیست، هرچند که بطور مداوم با چالشهای نوسازی و جهانی سازی شدن روبرو می شود. اما با وجود همه این شرایط هنوز هم مکانهایی زیبا در حالت بکر و طبیعی شان و به دور از آلودگی وجود دارند. ایرلند کشوری است که جاذبه‌های طبیعی آن زبانزد تمام گردشگرانی است که به آن سفر کرده‌اند. از فرهنگ غنی‌اش گرفته تا زیبایی‌های متنوع و نفس گیر مناظر و طبیعتش، قطعا تمامی وجهه‌های ایرلند با شهرت جهانی خود ارزش سفر کردن و دیدن را دارند. دارک هدج مسیری از درختان راش می باشد که در منطقه آنتریم در شمال ایرلند قرار گرفته است. این منطقه در امتداد جاده بریگا  واقع شده و بین استرانوکام  و آرموی  قرار دارد. اکنون سایبانی که این درختان به صورت طبیعی به وجود آورده اند فضایی خاص ایجاد کرده است که توسط شبکه اچ بی او در سریال محبوب بازی تاج و تخت به عنوان جاده پادشاه به نمایش در آمد. این منطقه که در واقع یک جاده ساحلی بوده است در قرن هجده و توسط خانواده استورات به وجود امده است .

در قرن هجده تعداد صد و پنجاه عدد در خت در دو طرف این جاده کاشته شده است که به صورت در هم رشد کرده اند و بر بالای جاده یک تول از شاخه های درخت را به وجود آورده اند. دارک هدج به شکل خیابانیست، از 150 درخت ساحلی که در دو طرف جاده بریگا کاشته شده و به شکل تونلی در دل طبیعت درآمده است. امروزه تنه های خمیده و شاخه های در هم تنیده درختان، به این منطقه حس فوق العاده ای می دهد، بطوریکه در یکی از سریالهای محبوب تلویزیون بنام بازی تاج و تخت، از این نما برای فیلمبرداری استفاده کرده است.

ادامه نوشته

برج ساعت

به نام خدا

در سال ۱۸۳۴ میلادی، کاخ وست مینستر بر اثر یک آتش‌سوزی بزرگ، جلوی چشم همه به یک ویرانه تبدیل شد. به طوری که بعد از خاموش کردن آتش، به جز سالن ورودی، چیزی از این کاخ باقی نمانده بود. بنابراین پارلمان انکلیس، دیگر جایی برای برگزار کردن جلساتشان نداشتند. یک سال بعد از این اتفاق، بالاخره مسئولین به فکر بازسازی این کاخ افتادند و برای پیدا کردن بهترین طرح برای نمای آن، مسابقه برگزار کردند. بیش از 400 طرح فرستاده شد که از بین آن‌ها، ایده‌ی چارلز بری (Charles Barry) برای ساخت این بنا انتخاب شد.

طراحی

بعد از بررسی طراحی چارلز بری، از او خواسته شد تا در طرحش تغییر کوچکی به وجود بیاورد و یک برج ساعت نیز برایش در نظر بگیرد. چارلز به کمک همکارش، نقشه‌ی ساخت برجی را کشید که یک ساعتِ خیلی بزرگ، در چهار طرف آن قرار می‌گرفت و برای به صدا درآمدنش، به ناقوس‌های بزرگی احتیاج بود. قرار بود ساعتی ساخته شود که حتی یک ثانیه هم با ساعت گرینویچ مغایرت نداشته باشد تا به عنوان یک رکورد جهانی ثبت شود. البته هیچکس باورش نمی‌شد که ساخت همچین ساعت دقیقی، آن هم با این ابعاد و عقربه‌های بزرگ امکان پذیر باشد؛ اما ادموند بکت دنیسون (Edmund Beckett Denison) توانست خلاف آن را ثابت کند.
 

ساخت

بعد از طراحی برج توسط چارلز بری، این بار نوبت دنیسون بود تا با همراهی ادوارد دِنت ساعت ساز (Edward Dent)، طراحی و ساخت ساعت‌ها را شروع کنند. لازم به ذکر است که تا آن موقع، ساخت برج ساعت هنوز تمام نشده بود. ۴ زنگ کوچک و یک ناقوس بزرگ را از طریق رودخانه‌ی تیمز به لندن آوردند و از آنجا، در یک واگن بار زدند که ۱۶ اسب آن را تا وست مینستر کشیدند! متأسفانه هنگام تست کردن آن‌ها، در سال ۱۸۵۷ میلادی شکافی جدی در ناقوس بزرگ ایجاد شد. تا یک مدت، همه انگشت اتهامشان را به سمت یکدیگر می‌گرفتند تا اینکه یک سال بعد، بالاخره ساعت بیگ بن نهایی ساخته شد که ۱۳ و نیم تن وزن داشت و از قبلی، کمی کوچک‌تر بود. وقتی کار برج نیز تمام و آماده‌ی استفاده شد، تازه متوجه شدند که اندازه‌ی ساعت، بزرگ‌تر از محور بالابر مناره‌ی برج است! اما به هر ترفندی که بود، بالاخره ساعت و زنگ‌ها را سر جایشان نصب کردند و در سال ۱۸۵۹، بیگ بن برای اولین بار به صدا درآمد

 

شکاف دوم

چند ماه بعد از به صدا درآمدن بیگ بن برای اولین بار، ناقوس بزرگش بر اثر سنگینی پتکی که روی آن کوبیده می‌شد، ترَک خورد. این بار، جرج اِری (George Airy) بود که راه حلی برای بقای این ساعت پیدا کرد. به پیشنهاد او، از پتک کوچک‌تری استفاده کردند و ناقوس را نیز کمی چرخاندند تا ضربه‌ها در جای شکستگی فرود نیاید. اگر برای بازدید از بیگ بن، به بالای برج ساعت بروید، هنوز هم شکاف زنگ را به وضوح می‌توانید ببینید که از نظر بازدیدکنندگان، ابهت آن را دو برابر کرده است.

 

میزان دقت

 

هنوز هم این ساعت، بعد از گذشت بیش از ۱۵۷ سال از ساختش، دقیق‌ترین ساعت جهان به شمار می‌رود. یک بار در سال ۱۹۶۲، نشستن برف سنگین روی عقربه‌های آن باعث شد تا برای اولین بار، ۱۰ دقیقه دیرتر از ساعت موعد به صدا دربیاید. نکته‌ی جالبش اینجاست که نوسان پاندول این ساعت را با استفاده از یک سکه‌ی کوچک تحت کنترل درآورده‌اند که باعث دقت بالای آن می‌شود

 

ادامه نوشته

برج ازادی

به نام خدا

برج آزادی که پیش از انقلاب اسلامی ایران به نام برج شهیاد شناخته می‌شد، اصلی‌ترین و یکی از نمادهای تهران است که در همه جای دنیا ایران را با این برج زیبا می‌شناسند.

برج ازادی سلامی ایران با نام برج شهیاد شناخته‌شده بوده است و پس از انقلاب نام آن به برج آزادی تغییر کرده است.

برج آزادی در سال ۱۳۴۹ خورشیدی توسط حسین امانت، معمار برجسته ایرانی به‌عنوان نماد ایران مدرن و برای یادبود جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران در میانه یکی از میدان‌های غرب تهران به نام میدان شهیاد و یا آزادی کنونی طراحی و ساخته‌شده است.

این برج زیبا هم به عنوان یک المان شهری و هم دارای فضاهای معماری بسیار زیبا و کاربردی همچون موزه کتابخانه سالن‌های چند منظوره و ... است. که کجارو در ویدیویی مستند از این برج موزه آنرا به تفصیل نمایش داده است.

هر گردشگری که به تهران سفر می‌کند و حتی بسیاری از علاقمندان به فرهنگ و هنر که ساکن تهران هستند، از برج آزادی بادید می‌کنند. تورهای ایرانگردی نیز عموما در برنامه‌های تهرانگردی خود بازدید از این موزه را در اولویت قرار می‌دهند.

جالب است بدانید که کجارو نیز از برج آزادی ویدیویی مستند(با عنوان نماد پایتخت و دروازه تمدن مدرن ایران) تهیه کرده است که دیدن آن را به کاربران و علاقمندان توصیه می‌کنیم.

کجارو علاوه بر معرفی  جاهای دیدنی تهران و سایر شهرهای ایران و جهان، امکان جستجوی بهترین تورهای داخلی و خارجی را نیز دارد.

شما می‌توانید به سادگی تور مورد نظر خود را از میان فهرست تورهای مختلف از ده‌ها آزانس معتبر جستجو کرده و با مشاهده و مقایسه قیمت‌های آن‌ها تور تهران گردیی و یا هر تور دیگری را به مقاصد داخلی و خارجی انتخاب کنید. 

 

در این مطلب به سراغ حقایق جالب و خواندنی از این برج زیبا رفته‌ایم، با ما همراه باشید:

 

ادامه نوشته

دیوار چین

به نام خدا

بدانید که بدون شک پروژه ساخت دیوار بزرگ چین از بلند پروازانه ترین تصمیماتی بود که امپراطور شین هوانگ در طول حکومتش گرفته شد و نیز او دستور داد که تمامی دیوارهای میان شهرهابزرگ را  برداشته  و تنها دیوارهای مرزی شمالی بر جایشان بمانند.

 

• طول واقعی این دیوار ۲۱۱۶۶٫۱۸ کیلومتر است.
• بیشتر بقای بجا مانده از دیدار کنونی برای زمان سلسله مینگ است که طول آن ۸۸۵۱ کیلومتر می باشد.
• قدمت این دیوار بیشتر از ۲۳۰۰ سال است.
• دیوار بزرگ مینگ از ۹ استان لیائونینگ، هبئی، تیانجین، پکن، مغولستان داخلی، شانشی، شاآنشی، نینگ شیا و گانسو عبور می کند.
• دیوار بادلینگ که بخشی از دیوار چین است بیشترین میزان بازدیدکننده را دارد (در سال ۲۰۰۱، ۶۳ میلیون نفر از آن بازدید کردند) و در هفته اول ماههای می و اکتبر تعداد بازدیدکننده های دیوار بادلینگ به ۷۰ هزار نفر در روز نیز میرسد.
• ارتفاع متوسط دیوار چین در بادلینگ ۷٫۸۸ متر و بلندترین نقطه ۱۴ متر است.
• نزدیک ۱/۳ دیوار چین بدون هیچ نشانی ناپدید شده است.

• از سال ۱۶۴۴ که سلسله مینگ منقرض شد هیچ اقدامی برای مقاصد نظامی بر روی این دیوار انجام نشده است.
• بازسازی دیوار چین در سال ۱۹۵۷ از بخش بادلینگ آغاز شد.
• دیوار چین در دسامبر ۱۹۸۷ در لیست میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده است.
• دیوار چین با چشم غیر مسلح از فضا قابل مشاهده نیست.
• دیوار چین به صورت یک دیوار خطی پیوسته نیست و در جاهایی که کوههای بلند و رودخانه بوده دیواری وجود ندارد. در زمان سلسله کین (۲۰۶ -۲۲۱ قیل از از میلاد) از آرد برنج چسبنده برای چسباندن آجرهای این دیوار استفاده شده است.
• دیوار چین توسط سربازان، روستاییان، مجرمان و زندانیان جنگی ساخته شده است.
• اولین امپراتور سلسله کین، دیوار چین را نساخته است، او فقط دیوارهای مناطقی را که فتح کرده بود به هم متصل کرد.
• ممعروف ترین افسانه دیوار چین درباره زنی بنام منگ است که شوهرش در هنگام ساخت دیوار میمیرد، زن به کنار دیوار می رود و آنتقدر گریه میکند که بخشی از دیوار ریخته و استخوان های شوهرش نمایان می شود و او آنها را دفن می کند.
• در بخش گوبیکو دیوار بزرگ چین یک سوراخ گلوله ایجاد شده که برای آخرین جنگ در کنار این دیوار بوده است.
• در دوه انقلاب فرهنگی (۱۹۶۶-۱۹۷۶) بسیاری از آجرهای این دیوار برای ساختن خانه، مزرعه و انبار استفاده شده است.
• بخش شمال غربی دیوار چین (که در شهرهای نینگ شیا و گانسو است) به احتمال زیاد تا ۲۰ سال آینده به دلیل بیابان زایی و تغییر رفتار انسانی در استفاده از زمین، نابود می شود.

ادامه نوشته