ساخت و سازهای تا ابد نیمه کاره در پرو

محققان بر این باورند که اینکاها هیچ وقت نتوانستند این مجموعه ی خارق العاده را به اتمام برسانند که در واقع می تواند پاسخ احتمالی به این سوال باشد که چرا بعدها آن را ترک کردند. چرا باید برای چینن جایی این همه زحمت کشید و بعد رهایش کرد. باستان شناسان حتی امروزه هم قسمت های جدید ی از شهر را کشف کرده اند، کل مساحت این جای خارق العاده ۳۲۵۹۵ هکتار است که از این مساحت، تعدادی تراس های جدید کشف شده اند که تازه در سال ۲۰۱۶ به روی عموم بازگشایی شدند.

ساختمان‌های ضد زلزله در ماچوپیچو

کشور پرو و به خصوص منطقه ای که شهر ماچوپیچو در آن قرار دار از نظر زلزله منطقه ای بی ثبات است به این معنی که تا حال  بارها و بارها در آن زلزله اتفاق افتاده است. اینکاها در ساختمان هایی که ساخته اند از نوعی از سنگ ها استفاده کرده اند که اصطلاحا می گویند سنگ های رقصان هستند که یعنی وقتی که زلزله می آید این سنگ ها تکان می خورند طوری که وقتی زلزله تمام می شود دوباره به جایی که هستند برمی گردند و این باعث می شود تا در طی این تکان ها، سازه نلغزد و خراب نشود.

شماره ی هفتم از فهرست حقایق ماچوپیچو در پرو اختصاص دارد به گیج کننده ترین موردی که درباره ی اینکاها تا حال شنیده و خوانده ایم. اینکاها مردمانی بودند که از چرخ، ابزار آلات آهنی یا حتی حیوانات استفاده نکردند. با این حال ساخت و ساز این شهر به اندازه ای مبهم و گیج کننده است که هیچ محققی تا حال نتوانسته است آن را حل کند. بدون این ابزارها، اینکاها چطور توانسته اند سنگ ها و تخته سنگ ها را حرکت بدهند و در جایی که هستند، قرار بدهند؟ همه ی این موضوع ها این باور را تقویت می کند که ممکن است آن ها از فرا زمینی ها در این کار کمک گرفته باشند…